ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Αρχική Σελίδα

Το 1936 βρίσκει το ΚΚΕ σε πλήρη ανάπτυξη. Λίγοι βουλευτές του είχαν εκλεγεί, αλλά προσπαθούσε (και μπορούσε) να παίξει ρυθμιστικό ρόλο επειδή με το τότε εκλογικό σύστημα (αναλογικό) τα δύο μεγάλα «αστικά» κόμματα είχαν ισοψηφία.

Δεν τα καταφέρνει. Η 13^η Απριλίου 1936 ήταν μια μαύρη μέρα για τους κομμουνιστές. Το πρωί πεθαίνει ο Δεμερτζής και στις 5 το απόγευμα ο Βασιλεύς Γεώργιος ορκίζει τον Ιωάννη Μεταξά πρωθυπουργό.

Ο Ριζοσπάστης ωρύεται. Κυκλοφορεί την επόμενη με το σύνθημα «Κάτω η Κυβέρνηση Μεταξά».

Ο Μεταξάς όμως παρά τις αντιθέσεις των λαϊκών κομμάτων δεν πέφτει. Οι κομμουνιστές καταλαβαίνουν τον κίνδυνο και αντιδρούν. Κινητοποιούν τους καπνεργάτες στη Θεσσαλονίκη, των οποίων ελέγχουν τις διοικήσεις. Στις 8 Μαΐου οι καπνεργάτες Θεσσαλονίκης συγκρούονται με τη χωροφυλακή με τραυματίες και από τα δυο μέρη. Σε αυτούς προσφέρεται αύξηση αλλά με την παρακίνηση των κομμουνιστών δεν την δέχονται.

Οι απεργία γενικεύεται. Σε μια Ελλάδα τσακισμένη από την Μικρασιατική καταστροφή, τους πρόσφυγες και τα αλλεπάλληλα κινήματα, υποκινούνται και απεργίες. Με τους καπνεργάτες, κατεβαίνουν σε απεργία συμπαράστασης οι αυτοκινητιστές, σιδηροδρομικοί, τροχιοδρομικοί και άλλοι κλάδοι. Αποτέλεσμα: Δώδεκα νεκροί και πολλαπλάσιοι τραυματίες.

Οι κομμουνιστές ωρύονται. «Να φύγει ο Μεταξάς».

Και πάλι χάνουν. Ο Μεταξάς επιβάλλει την τάξη, δίνει αυξήσεις και επιβάλλει για πρώτη φορά τον θεσμό της υποχρεωτικής διαιτησίας.

Οι κομμουνιστές φοβούνται. Δεν τους φοβίζει η ήττα του πεζοδρομίου, αλλά οι αυξήσεις και κυρίως οι φιλεργατικοί νομοί που προωθεί ο Μεταξάς. Καταλαβαίνουν ότι αν ικανοποιηθούν εργατικά αιτήματα δεν θα μπορούν να ξεσηκώνουν τους εργάτες.

Προγραμματίζουν Γενική Απεργία για την 5^η Αυγούστου 1936. Αίτημα τους η κατάργηση της υποχρεωτικής διαιτησίας. Ξεσηκώνουν την Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδας και την Ενωτική Συνομοσπονδία.

Και πάλι χάνουν! Ο Μεταξάς τους προλαβαίνει. Την 4^ην Αυγούστου στις 10 το βράδυ πηγαίνει στα Ανάκτορά και ο Βασιλιάς υπογράφει την αναστολή άρθρων του Συντάγματος και διάλυση της Βουλής. Την άλλη μέρα απόλυτος ησυχία.

Οι κομμουνιστές όμως είναι συνηθισμένοι να δρουν υπογείως. Έχουν μια εκτεταμένη οργάνωση που τώρα είναι στη παρανομία. Η οργάνωση είναι συμπαγής, άριστα οργανωμένη και καθοδηγείται από ένα πανέξυπνο σκληρό Σταλινικό τον Ζαχαριάδη.

Παρακάτω λοιπόν θα προσπαθήσω να απαντήσω στα εξής ερωτήματα:

1. Πώς δούλευε ο παράνομος μυστικός μηχανισμός του ΚΚΕ επί Μεταξά; Αυτόν τον μηχανισμό αντιγράφουν ακριβώς οι σημερινές τρομοκρατικές οργανώσεις. Διαβάζοντας θα διαπιστώσετε ότι πρώτος σκοπός της οργάνωσης του ΚΚΕ ήταν η διάδοση των ιδεών του (με τον παράνομο Ριζοσπάστη). Τα υπόλοιπα ακολουθούσαν.
2. Πώς η Αστυνομία χωρίς τα τεχνικά μέσα του σήμερα μπόρεσε να εξαρθρώσει όλο τον δίκτυο του ΚΚΕ; Διαβάζοντας θα διαπιστώσετε ότι η Ασφάλεια είχε καταφέρει να τυπώνει τον δικό της Ριζοσπάστη παράλληλα με τον Ριζοσπάστη του ΚΚΕ και μάλιστα ο Ζαχαριάδης δημοσίευε την αλληλογραφία του στο Ριζοσπάστη της Ασφάλειας (χωρίς να υποπτεύεται τίποτα) και έπαιρνε τις απαντήσεις που ήθελε η κυβέρνηση.
3. Γιατί η Αστυνομία σήμερα με όλα τα μέσα που διαθέτει δεν μπορεί να εξαρθρώσει τα παράνομα κυκλώματα της τρομοκρατίας; Γιατί «τότε» η τρομοκρατική δράση του ΚΚΕ εξαρθρώθηκε, ενώ σήμερα δεν μπορεί να εξαρθρωθεί η τρομοκρατία, είτε «χαμηλής» εντάσεως (γνωστοί – άγνωστοι κουκουλοφόροι) είτε «υψηλής» (χτυπήματα με όπλα, βομβιστικές ενέργειες);

Το εξώφυλλο του Βιβλίου

Στο θέμα αυτό του σήμερα, βέβαια δεν μπορεί να δώσει απάντηση ένα ιστορικό ανάγνωσμα. Αλλά θα διαπιστώσουμε διαβάζοντας ότι η τότε Ασφάλεια ήταν:

1. Μακριά από πολιτικές επιδράσεις. Οι αξιωματικοί έκαναν την δουλειά τους χωρίς να αντικαθίστανται από ευνοούμενους Υπουργών και λοιπών πολιτικών.
2. Έψαχναν και εύρισκαν καταδότες μέσα από την οργάνωση (ή ανάποδα. Οι καταδότες πήγαιναν στην Ασφάλεια) οι οποίοι μεταστρέφοντο ιδεολογικά και πολεμούσαν την παράταξη που ανήκαν. Έτσι αποδεικνύεται ότι μια αριστερή παρακρατική οργάνωση μόνο με οργανωμένο κράτος μπορεί να ηττηθεί.

Άφησα στο τέλος το καλύτερο.

Η εξιστόρηση των ίδιων των γεγονότων που η πλοκή τους υπερβαίνει το καλύτερο κατασκοπευτικό μυθιστόρημα, διότι, ως γνωστό, η πραγματικότητα υπερβαίνει και τη πιο ζωηρή φαντασία.

Σαν πηγή χρησιμοποίησα το εξαφανισμένο βιβλίο του Αστυνομικού Διευθυντή Β΄ Σωτηρίου Κουβά «Η Ιστορία του ΚΚΕ».

Καλή Ανάγνωση!

Επόμενη Σελίδα                                                                                                   Αρχική Σελίδα