 |
| Ο Άρης Βελουχιώτης φωτογραφιζόμενος κάπου στην Αθήνα (από το λεύκωμα "Ελλάδα '44", εκδ. Άμμος, Dimitri - Kes- sel, 1997). |
Ελλήνων, αμαρτωλών και αθώων, που είχαν προστεθεί στα αναρίθμητα θύματα των Γερμανών".
Και πράγματι άχνιζε το έδαφος ολοκλήρου της Ελλάδος, επί τρία σχεδόν έτη, από το ζεστό αίμα ανδρών, γυναικών, γερόντων, αναπήρων πολέμου, ανηλίκων παιδιών και νηπίων, αθώων αμάχων, αόπλων και ανυπεράσπιστων πολιτών, οι οποίοι σφαγιάσθηκαν και κατακρεουργήθηκαν, κατόπιν φρικτών βασανιστηρίων, επειδή δεν εδέχοντο να ασπασθούν την ιδεολογία του κομμουνισμού, αλλά παρέμεναν πιστοί εις τον Χριστό και την Ελληνική Πατρίδα.
Ένοχος εσχάτης προδοσίας
Δεν ήσαν, όμως, μόνον τα πολυάριθμα ειδεχθή εγκλήματα του κοινού Ποινικού Δικαίου, τα οποία διέπραξε ο "Άρης Βελουχιώτης". Πέραν τούτων υπάρχουν και τα αδικήματα της εσχάτης προδοσίας Τα οποία τον βαρύνουν. Τούτο πιστοποιείται εκ των εξής, κυρίως, αποδεικτικών στοιχείων, τα οποία παρατίθενται περιληπτικώς και εξ ων προκύπτει, ότι ούτος ήλθε εις συνεννόηση μετά του εχθρού, ως και μετ' εκπροσώπων ξένων εχθρικών προς την Ελλάδα οργανώσεων, δια την διάλυση των Εθνικών
|
| Ο Άρης Βελουχιώτης φωτογραφιζόμενος κάπου στην Αθήνα (από το λεύκωμα "Ελλάδα '44", εκδ. Άμμος, Dimitri - Kes- sel, 1997). |
Ομάδων Ελλήνων Ανταρτών και δια την παράδοση εις τους Σλάβους γείτονας μας εθνικών εδαφών (Μακεδονία, Θράκη). Τα κυριότερα αδικήματα εσχάτης προδοσίας πιστοποιούνται εκ των κάτωθι επισήμων στοιχείων:1) Υπ' αριθ. 290/6.10.43 και 302/13.10.43 διαταγές της VΊΙΙης Μεραρχίας του Ε.Λ.Α.Σ., δια των οποίων αποδεικνύεται η επελθούσα συμφωνία συνεργασίας μεταξύ του Ε.Λ.Α.Σ. και των Γερμανών προς εξόντωση των εθνικών ανταρτικών ομάδων του Ε. Δ. Ε. Σ. (φωτοτυπίες εις σελίδας 16 και 19 "Βίβλου της Εθνοπροδοσίας" εκδόσεως 1961). Οι διαταγές
αυτές αναφέρουν μεταξύ άλλων: .
«Μέχρι νεωτέρας διαταγής, παύσατε πάσα ενέργεια είτε εναντίον Γερμα- νών, είτε εις τις οδούς, είτε εις την ύπαιθρο, έστω και μεμονωμένα...».
«Εζητήθη από Γερμανούς εκ μέρους μας, παράταση εκεχειρίας μέχρι 20ής τρέχοντος, μέχρι της οποίας δεν θα προβείτε εις ουδεμία επιθετική ενέργεια κατ' αυτών».
2) Διαταγή της 20.10.43, υπογραφομένη υπό του «Άρη Βελου- χιώτη», προς VIIIη Μεραρχία Ε.Λ.Α.Σ. δια της οποίας διετάσσετο η αποφυγή ενόπλου αντιστάσεως εναντίον των Γερμανών, η οποία χαρακτηρίζεται ως «απολύτως εσφαλμένη και ασύμφορος», ως και η συγκέντρωση όλων των διαθεσίμων δυνάμεων του Ε.Λ.Α.Σ. εναντίον των Γερμανών, δεδομένου ότι, κατά την γνώμη του: «Είναι προτιμότερο να διανοίξουν οι Γερμανοί την οδό Ιωαννίνων - Μετσόβου - Καλαμπάκας, παρά να εξακολούθηση υφιστάμενος ο Ε.Δ.Ε.Σ. έστω και μια βδομάδα ακόμα» (φωτοτυπία εις σελίδα 20 «Βίβλου Εθνοπροδοσίας», εκδόσεως 1961).
3) Διαταγή υπ' αριθ. Ε.Π. 110/20.10.43 Γενικού Στρατηγείου Ε.Λ.Α.Σ., προς τα τμήματα του Ε.Λ.Α.Σ., δια της οποίας ο «Άρης Βελουχιώτης» διάτασσε: «Αφήσατε ανενόχλητους Γερμανούς και συνεργασθείτε πάση θυσία μετά Κόζιακα» (φωτοτυπία εις σελίδα 22 «Βίβλου Εθνοπροδοσίας», εκδόσεως 1961).
4) Έγγραφο Γενικού Στρατηγείου του Ε.Λ.Α.Σ., από 26.11.43, υπογραφόμενο υπό του «Άρη Βελουχιώτη», προς το μέλος του Επιτελείου του Αλβανικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού, σύντροφο Τζιώτζια, δια του οποίου εζητείτο η συνδρομή των Αλβανών και η παροχή εις τον Ε.ΛΑ.Σ. πυρομαχικών, δια την εξόντωση των εθνικών ανταρτικών ομάδων του Ε.Δ.Ε.Σ. (φωτοτυπία εις σελίδα 23 «Βίβλου Εθνοπροδοσίας», εκδόσεως 1961).
5) Διαταγή Γενικού Στρατηγείου Ε.Λ.Α.Σ., υπ' αριθ. 88/9.8.43 (αριθ. 1417/20.9.43), προς τα Στρατηγεία Ε.ΛΑ.Σ. Ηπείρου, Δυτικής Μακεδονίας, Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδος, υπογραφομένη υπό της τριανδρίας «Άρη Βελουχιώτη», «Βασίλη Σαμαρινιώτη» και Στεφάνου Σαράφη, δια της οποίας εκχωρείται ο έλεγχος των περιοχών Τσαμουριάς (Θεσπρωτίας), Καστοριάς, Φλωρίνης και Αλμωπίας (Πέλλης) εις τον Αλβανικό και Σερβικό στρατό Σ.Ν.Ο.Φ., δηλαδή εις τις κομμουνιστικές ανταρτικές ομάδες του Εμβέρ Χότζα και του «Τίτο» (Ιωσήφ Μπροζ) («Η εναντίον της Ελλάδος επιβουλή», εκδόσεως 1947,σελίς13).
6) Πρωτόκολλο-Συμφωνητικό της 20ής Ιουλίου 1943, μεταξύ των εκπροσώπων των Κ.Κ. Γιουγκοσλαβίας και Αλβανίας «Τέμπο» (Σβέτοζαρ Βουκμάνοβιτς) και Κότσι Τζώτζε, αντιστοίχως και Στεφάνου Σαράφη, «Άρη Βελουχιώτη» και «Βασίλη Σαμαρινιώτη» (Ανδρέα Τζήμα), δια τον συντονισμό των ενεργειών, προς δημιουργία ενός μονίμου Κοινού Βαλκανικού Γενικού Στρατηγείου, υπό την ονομασία «Γενικό Επιτελείο Απελευθερωτικών Στρατών (Κομμουνιστικών) της Βαλκανικής», «για την εθνική απελευθέρωση και για την εξασφάλιση της λαϊκής κυριαρχίας σ' όλες τις Βαλκανικές χώρες». Δια του Συμφωνητικού αυτού καθορίζετε, επίσης, ότι πρέπει να αναγνωρισθεί το δικαίωμα της αυτοδιαθέσεως, της αποσχίσεως ή της ενώσεως με άλλους λαούς, σ' όλον τον Μακεδονικό λαό! (Η ύπαρξη του εν λόγω Συμφωνητικού προκύπτει εκ του κειμένου του δημοσιευομένου εγγράφου εις την σελίδα 13 του βιβλίου «Η εναντίον της Ελλάδος επιβουλή», εκδόσεως 1947).
Υπάρχουν, επίσης και αρκετά έτερα επίσημα έγγραφα αποδεικτικά στοιχεία, διάτων οποίων πιστοποιείται η προδοτική συνεργασία του Ε.Λ.Α.Σ. μετά των αρχών Κατοχής (κυρίως των Βουλγάρων), ως και μετά των κομμουνιστικών οργανώσεων Αλβανίας και Γιουγκοσλαβίας, τα οποία όμως δεν φέρουν την υπογραφή του «Άρη Βελουχιώτη», αλλά την τοιαύτη, είτε υποταγμένων εις αυτόν «καπεταναίων» του Ε.Λ.Α.Σ., είτε εκπροσώπων ή μελών του «Γενικού Στρατηγείου» του Ε.Λ.Α.Σ..
Εναντίον του και η ηγεσία του Κ.Κ.Ε.
Είναι αληθές, ότι ο «Άρης Βελουχιώτης» δεν έχαιρε εκτιμήσεως ούτε και εκ μέρους της ηγεσίας του Κ.Κ.Ε., από της εποχής της εγγραφής του εις το Κόμμα. Τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του Κ.Κ.Ε. θεωρούσαν τον Θανάση Κλάρα ως άνθρωπο αναξιόπιστο, γκρινιάρη, κακομοίρη, δύστροπο, άθλιο και ελεεινό και δι' αυτό του είχαν προσδώσει τον υποτιμητικό χαρακτηρισμό
