Όχι. θα τον έπιασε κανένας σαδιστικός παροξυσμός. Ό,τι και αν ήταν, το έγκλημα έβαλε την σφραγίδα του, στην πρώτη «δράση» της πρώτης ομάδας του Ε.Λ.Α.Σ.».
Δια την ροπή του «Άρη Βελουχιώτη» εις την ουζοποσία γράφει και ο «Νικηφόρος» (Δημήτριος Δημητρίου), εις την σελίδα 128 του βιβλίου του «Η κατοχή στα βουνά της Ρούμελης», τα εξής:
«Ο Άρης έπνιγε καμιά φορά τη θλίψη του στο πιοτό, αλλά χωρίς να φανεί μεθυσμένος».
Και ο Γάλλος συγγραφεύς Ντομινίκ Εντ, εις τις σελίδες 64 και 141 του βιβλίου «Οι καπετάνιοι», δίδει ορισμένα στοιχεία δια την αδυναμία του «Άρη Βελουχιώτη» προς την ουζοποσία, γράφων:
«Πριν το φαγητό, κάθεται στην πλατεία του χωριού και κατεβάζει μερικά ποτηράκια ούζο, το ένα πάνω στ' άλλο... Είναι πασίγνωστο πως του Άρη του αρέσει το ούζο»....... «Το ούζο δεν καταφέρνει
να τον ζωντανέψει. Το μπουκάλι σε λίγο είναι άδειο, ο Άρης έχει πιει μονοκοπανιάς καμιά δεκαριά ποτήρια».
Αλλά και ο Πολιτικός Επίτροπος (Κομισάριος) του Κ.Κ.Ε. εις τον Ε.Λ.Α.Σ., «Τάσος Λευτεριάς» (Βαγγέλης Παπαδάκης), δύο μήνες μετά την ανάληψη των νέων του καθηκόντων, ήτοι τον Δεκέμβριο του 1942, συνέταξε και υπέβαλε, προς την Κεντρική Επιτροπή του Κ.Κ.Ε., έκθεση, εις την οποίαν περιγράφει «τα διαπραχθέντα υπό του «Άρη Βελουχιώτη» εγκλήματα, ως και τις ακατονόμαστες θηριωδίες». Επίσης, αυτός «υπογραμμίζει την φρίκη που προκαλούν εις τον λαό τα εγκλήματα του, τα οποία δεν είχαν πολλάκις πολιτικά κίνητρα, αλλά ήσαν ξεσπάσματα οργής, θηριωδίας και μέθης».
«Δια να ξυπνήσει ο Αρχηγός έπρεπε να πραγματοποιηθεί πρώτα η εντολή που έδινε, με κλεισμένα μάτια:.
- Ντούλα, συνδαύλισε τη φωτιά.
Ο Ντούλας, η ορντινάντσα του, έβαζε τότε στην φωτιά ένα μπρίκι γεμάτο ούζο. Όταν
 |
Το κομμένο κεφάλι τον Άρη Βελουχιώτη, που μεταφέρθηκε στην πλατεία των Τρικάλων και κρεμάστηκε σε φανοστάτη μαζί με εκείνο τον Τζαβέλα. Η ανωτέρω φωτογραφία έχει δημοσιευθεί και στη σελ. 5 τον βιβλίου «Τα παρασκήνια του Γοργοποτάμου», εκδόσεις Ασκραίος, 1988, τον Αλέκου Ζωγράφου - «Λαοκράτη». | ||
έπαιρνε βράση, έριχνε και μια κουταλιά μέλι. Και με το αχνιστό ρόφημα -ένα φλιτζάνι του τσαγιού άνοιγαν τα μάτια του Αρχηγού.
Έτσι, με τους ατμούς του ούζου, άρχιζε η ημέρα του. Χωρίς η αρχή να σημαίνει και παράλυση. Το «κράμα ελαττωμάτων και ικανοτήτων» (ο «Άρης Βελουχιώτης») είχε αντοχή... Το βραστό ούζο γίνεται κακός σύμβουλος πολλές φορές. Και έτσι επιβεβαιώνει μόνος τις καταγγελίες της πολιτικής καθοδήγησης» («Ελεύθερος Κόσμος» - «Το χρονικό μιας οκταετίας», 4ης και 6ης Ιανουαρίου 1976).
Εξ άλλου, ο Διονύσης Χαριτόπουλος, ομιλώντας κατά την διάρκεια του «ιστορικού συμποσίου» της 15ης-16ης Ιουνίου 1995, με θέμα «Η προσωπικότητα του Άρη Βελουχιώτη
