Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΟΥ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ

Επιστρέφει λοιπόν στη Πετρούπολη όπου μπαίνει στο ανάκτορο του Τσάρου και μαζί με τον Νεσελρόντε ονομάζεται υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας. Η χώρα αυτή με τις απέραντες εκτάσεις, με τις τεράστιες επιρροές έχει δυο υπουργούς εξωτερικών εκ των οποίων ο ένας Έλληνας: Ο Καποδίστριας!

Μέσα όμως στα ανάκτορα το στοιχείο που επικρατεί είναι το Ελληνικό. Υπασπιστής του τσάρου είναι ο Υψηλάντης, ο οποίος έχασε το χέρι του στους Ναπολεόντειους πολέμους. Ο Καποδίστριας από τη θέση αυτή αρχίζει να οργανώνει την Ελληνική Επανάσταση. 

Εκείνη την εποχή ένας καινούργιος παράγοντας εμφανίζεται στα Ελληνικά δρώμενα: Η ΦΙΛΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ! Το 1817 τον επισκέπτεται ένας από τους αρχηγούς της ο Γαλάτης. Νέος έξυπνος, μορφωμένος, ωραίος γράφει ένα γράμμα στο Καποδίστρια και του αναφέρει ότι «Επιθυμώ να σας συναντήσω γιατί έχω να σας πω για ένα πολύ σοβαρό θέμα κλπ.». Ο Καποδίστριας, δεξιοτέχνης στους ελιγμούς, προσεκτικός στις παγίδες δεν παρασύρεται σε λάθη. Το πρώτο που κάνει είναι να δείξει το γράμμα στον Τσάρο. Ο τσάρος διαβάζει το γράμμα και του λέει «Κάλεσε τον». Τον καλεί, έρχεται και του εκθέτει τα της επαναστάσεως.

Ο Καποδίστριας αντιλαμβάνεται ότι η επανάσταση και η απελευθέρωση των Ελλήνων δεν είναι μια υπόθεση που θα την αποφασίσουν τίποτα νεαροί, που σαν νέοι είναι και αιθεροβάμονες και ενθουσιώδεις. Είναι μια απόφαση που πρέπει να αποφασισθεί με πολύ ψυχραιμία, πολύ λογική. Πρέπει να υπάρχει ενθουσιασμός ,αλλά και πραγματισμός (ρεαλισμός). Όλα να μελετηθούν.

Ο Γαλάτης δεν του ενέπνεε καμία εμπιστοσύνη, έτσι δεν του έδωσε καμία σημασία, τον απέτρεψε. Αλλά φεύγοντας του είπε και κάτι σημαντικό: «Έχε εμπιστοσύνη στη Θεία Πρόνοια»! [κατά λέξη: «ΕΩΣ ΟΤΟΥ Η ΘΕΙΑ ΠΡΟΝΟΙΑ ΕΥΔΟΚΗΣΕΙ ΑΛΛΩΣ»] Ούτε μπορούσε ο Καποδίστριας σε έναν άνθρωπο που γνώρισε μια ώρα πριν να του αποκάλυπτε τα μυστικά του σχέδια. Είχε καταφέρει να δημιουργήσει δίκτυο σε όλη την κατεχόμενη από τους Τούρκους χώρα. Σκεφτείτε ότι τον Απρίλιο του 1821 όταν στη Κωνσταντινούπολη γινόντουσαν οι σφαγές και έσφαζαν τους Φαναριώτες και τους ιερείς μας, είχε πείσει τον πρέσβη της Ρωσίας Στρογκονώφ, να πληρώνει τους Τούρκους (τα χρήματα τα έδινε ο Καποδίστριας) και έσωζε τις οικογένειες των Φαναριωτών και Μητροπολιτών, τους οποίους έπαιρνε στη Ρωσία για να τους χρησιμοποιήσει αργότερα.

Ο Γαλάτης έφυγε. Αργότερα αποδείχτηκε ότι ο Καποδίστριας είχε δίκιο, γιατί το τυχοδιωκτικό αυτό στοιχείο, ο Γαλάτης, είχε κακό τέλος. Η ίδια η Φιλική Εταιρεία αποφάσισε να τον εκτελέσει και ανέθεσε στον φιλικό Δημητρόπουλο, ο οποίος τον σκότωσε με ένα τρομπόνι. Του έριξε ένα πυροβολισμό, αυτός δεν ήξερε γιατί τον σκοτώνουνε. Ρώτησε «Τι σας έκανα και με φάγατε» Του εξήγησε, του έριξε και δεύτερο πυροβολισμό και τον αποτελείωσε.

Μετά τον Γαλάτη πολλοί τον πλησίαζαν για να λάβει μέρος στην επανάσταση και να αναλάβει αρχηγός. Αυτό όμως δεν το δεχότανε.  Όταν ο ίδιος ο Τσάρος τον είχε καλέσει και του είχε πει: «Σου αναθέτω το Υπουργείο Εξωτερικών» ο Καποδίστριας είχε επιφύλαξη και του είπε: «Με την ανάθεση του Υπουργείου Εξωτερικών σε μένα, οι ομογενείς μου θα πιστέψουν ότι θα τους βοηθήσω, όλοι θα με βλέπουν σαν μια ελπίδα και θα σε εκθέσω». Ο Τσάρος, που του είχε μεγάλη εκτίμηση, του απάντησε: «Τότε σου αναθέτω και τα Ελληνικά Θέματα». Έτσι έχοντας πίσω του μια ολόκληρη αυτοκρατορία (τη Ρωσική) έπρεπε να κάνει χειρισμούς με μεγάλη προσοχή για να πετυχαίνει το καλύτερο αποτέλεσμα.

Ο Μέτερνιχ είναι ο υπ αριθμόν ένα εχθρός του. Σαν πονηρή αλεπού που ήταν, τον έχει αντιληφθεί. Γράφει ένα γράμμα στον Τσάρο και του αναφέρει ότι ο Καποδίστριας παίζει διπλό παιχνίδι. Ενώ αφανώς βοηθάει τους Έλληνες εμφανώς φαίνεται ότι δεν συμμετέχει. Ο Τσάρος όμως συνεχίζει να έχει εμπιστοσύνη στον μεγάλο Έλληνα.

Ο ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ

Ο Καποδίστριας σαν υπουργός Εξωτερικών πηγαίνει στο Παρίσι. Ο Ναπολέων έχει ήδη πεθάνει και βασιλεύουν οι Βουρβόνοι με τον Λουδοβίκο ΙΗ΄ Οι Γάλλοι δεν ξεχνούν ότι με τη συνθήκη των Παρισίων ο Καποδίστριας δεν άφησε να αδυνατίσει πολύ η Γαλλία όπως ζήτησε η Αγγλία και η Αυστρία συγκράτησε τον Γαλλικό χώρο για να έχει η Ρωσία ένα αντιστάθμισμα στη δύναμη των άλλων μεγάλων δυνάμεων και τον ευγνωμονούν. Έτσι ο Λουδοβίκος προσφέρει στον Καποδίστρια για δικό του ένα τεράστιο χρηματικό ποσό. Ο Καποδίστριας αρνείται «Όχι» απαντάει «δεν θέλω χρήματα. Θέλω όμως να δοθεί εντολή κάθε Γαλλική βιβλιοθήκη σε κάθε πόλη να δώσει το δεύτερο βιβλίο στην Ελλάδα»  Έτσι σχηματίστηκε μια τεράστια βιβλιοθήκη την οποία αργότερα χρησιμοποίησε το έθνος και που τώρα την έχουμε πετάξει σε κάτι υπόγεια και σαπίζει.

Επόμενη Σελίδα                                               Αρχική Σελίδα