ΝΑΠΟΛΕΩΝ ΚΑΙ ΤΣΑΡΟΣ

     Με τη συνθήκη του Τίλσιτ οι Γάλλοι επανέρχονται στη Κέρκυρα και ο Καποδίστριας αναγκάζεται να φύγει. Πάει στη Πετρούπολη όπου δέχεται τη βοήθεια από μια μεγάλη Ελληνική οικογένεια, με καταγωγή από τη Ρουμανία τους Στούρτζα που επηρέαζε τον τότε τσάρο Αλέξανδρο Α΄ και μπαίνει έτσι στα Ρωσικά ανάκτορα. Παρουσιάζεται στον Τσάρο, τον εντυπωσιάζει με τα άπταιστα Ρωσικά που ήξερε και ο οποίος τον διορίζει υπεράριθμο γραμματέα στη Ρωσική πρεσβεία της Βιέννης. Εκεί ο Καποδίστριας αναλαμβάνει και τελειώνει με επιτυχία δύσκολες διπλωματικές αποστολές με αποτέλεσμα να τραβήξει το ενδιαφέρον των ανωτέρων του, γίνεται τελικά σύμβουλος του τσάρου και στελεχώνει σαν διευθυντής το διπλωματικό γραφείο ενός πρίγκιπα που ο τσάρος τον είχε διορίσει στρατηγό. Πηγαίνει μαζί του στη παραδουνάβια περιοχή όπου κυριαρχούν οι Έλληνες και κάνει μαζί τους πολλές επαφές.

Ο Καποδίστριας έχει κατηγορηθεί ότι ήταν εναντίον της Ελληνικής επανάστασης! Αυτό είναι λάθος! Όλες του τις ενέργειες έχουν μελετηθεί λεπτομερώς και αποδεικνύουν ότι ο Καποδίστριας ήθελε να γίνει η επανάσταση. Αλλά μια επανάσταση οργανωμένη και κυρίως με στόχο, όχι τη δημιουργία ενός κρατιδίου, αλλά την αναβίωση ολόκληρης της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας από τις Δαλματικές ακτές μέχρι τον Εύξεινο Πόντο.

Ο Καποδίστριας λοιπόν εκεί αναπτύσσει πρωτοφανή δράση. Οι έμποροι, οι ηγεμόνες, ο πνευματικός κόσμος, ο κλήρος ακόμα και οι χωρικοί οργανώνονται, τρέχουν και παίρνουν οδηγίες από τον Καποδίστρια και ετοιμάζονται για επανάσταση.  

Το κλίμα όμως είναι δυσάρεστο. Βρισκόμαστε στην εποχή των Ναπολεόντειων πολέμων. Ο Ναπολέων αποφασίζει να εισβάλλει στη Ρωσία. Ο Καποδίστριας βρίσκεται στη στρατιά του Δουνάβεως όταν μαθαίνει τη μάχη του Μποροντίνο και τη κατάληψη της Μόσχας από τους Γάλλους. Η στρατιά, μαζί και ο Καποδίστριας, επιστρέφει πίσω και αρχίζει ο αγώνας στις απέραντες Ρωσικές εκτάσεις που ο Κουτούζωφ ανάθεσε στον στρατηγό χειμώνα την καταστροφή του μεγάλου Ναπολέοντα πράγμα που συνέβη.

Στην υποχώρηση του Τσάρου και στο κάψιμο της Μόσχας ο Καποδίστριας ήταν μαζί με τα Ρωσικά στρατεύματα συντροφιά με τον Αλέξανδρο τον Α΄ με αποτέλεσμα ο τσάρος να του δώσει την πραγματική του φιλία. Αρχίζει η υποχώρηση του Ναπολέοντα και μόνο ένα μικρό τμήμα από τους 500.000 που ξεκίνησαν επιστρέφει στη Γαλλία λόγω του ότι ο χειμώνας ήρθε σχετικά γρήγορα και πάγωσαν τα ποτάμια!.

Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΕΥΡΩΠΑΙΟΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΗΣ

Μετά την ήττα του Ναπολέοντα αρχίζουν οι συζητήσεις για τη συνθήκη  ειρήνης. Ο Τσάρος διορίζει τον Καποδίστρια, σύμβουλο του με δικαιώματα, χωρίς ακόμα να τον κάνει υπουργό εξωτερικών και του ζητάει να διαπραγματευθεί τη συνθήκη. Ο Καποδίστριας αντιμετωπίζει προσωπικότητες όπως τον Ταλεϋράνδο, τον Μέτερνιχ και από όλους τους ιστορικούς αναφέρεται ότι υπήρχε καλύτερος από όλους τους άλλους. Στη συνθήκη που έγινε δεν θέλησε, ο Καποδίστριας, να καταστραφεί τελείως η Γαλλία αν και θα μπορούσε να το είχε κάνει γιατί εκπροσωπούσε μια πολύ μεγάλη δύναμη τη Ρωσία.

Ο Ναπολέων είναι εξόριστος στη νήσο Έλβα. Επιστρέφει, γίνεται η μάχη του Βατερλό και φτάνουμε στο 1815 (Από τον Σεπτέμβριο του 1814 και το 1815 για την ακρίβεια) όπου γίνονται φοβερά διπλωματικά γεγονότα. Πρίγκιπες, βασιλιάδες, αυτοκράτορες, ηγεμόνες, διπλωμάτες. Όλη η Ευρώπη αγωνίζεται ώστε να πετύχει κάθε λαός την καλύτερη συνθήκη γιαυτόν. Εκεί στέλνεται και ο Καποδίστριας.

Τότε είχε προσπαθήσει να πείσει τον τσάρο να μην συναινέσει στη δημιουργία της Ιεράς Συμμαχίας. Το έγγραφο που ο τσάρος έθεσε υπ όψιν του ο Καποδίστριας το απέρριψε, αλλά ο τσάρος εκείνη την εποχή βρισκότανε κάτω από την επίδραση της βαρώνης Γκρούδενερ, μιας μυστικοπαθούς γυναίκας που τότε κατά σύμπτωση πολέμησε την Ελλάδα, ενώ αργότερα την ωφέλησε. Αυτή έπεισε τον τσάρο να υπογράψει την συνθήκη των Παρισίων και να δημιουργηθεί η Ιερά Συμμαχία.

Μέσα σε τέτοιο ανθελληνικό πνεύμα, γιατί δεν δεχόντουσαν να γίνονται επαναστάσεις κατάφερε ο Καποδίστριας να δεχτούν όλοι. Αγγλία, Γαλλία, Πρωσία, Αυστρία την απελευθέρωση της Ιονίου πολιτείας. (Τουλάχιστον με την «υψηλή» εποπτεία της Αγγλίας). Ελευθερώθηκε η Ελλάδα σε αυτό το νησιωτικό σύμπλεγμα. Η συνθήκη υπογράφτηκε τον Νοέμβριο του 1815 και ήταν μια από τις μεγαλύτερες επιτυχημένες προσπάθειες του Καποδίστρια.

Ο Καποδίστριας προσπάθησε να πείσει τον Τσάρο να απελευθερώσει και την υπόλοιπη Ελλάδα. Η επιθυμία του αυτή ήταν γνωστή στους Ευρωπαϊκούς κύκλους γιατί κατά τη διάρκεια γεύματος, (όπως αναφέρει και ο Βαλαωρίτης) είχε κάνει πρόποση «Στην απελευθέρωση όλου του γένους». Όλο το γένος δεν σήμαινε μόνο ο Ελλαδικός χώρος, αλλά η απελευθέρωση από τον Ίστρο ποταμό μέχρι τη Κωνσταντινούπολη και τη Μικρά Ασία.

Επόμενη Σελίδα                                              Αρχική Σελίδα