Στρατόπεδα Συγκεντρώσεως ΕΑΜ στη Πελοπόννησο

Αρχική Σελίδα

       Χριστούγεννα 1944, Αθήνα. Στο ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετανία», γίνεται ευρεία σύσκεψη για τον τερματισμό της αιματοχυσίας που συνεχιζόταν από τις 3-12-44.

Ειδικά για την σύσκεψη αυτή είχε έρθει ο Βρετανός Πρωθυπουργός Ουΐνστων Τσώρτσιλ, ο υπουργός του των εξωτερικών Άντονυ Ήντεν και άλλοι Βρετανοί,

Από ελληνικής πλευράς παρίστανται οι Γ. Παπανδρέου, πρωθυπουργός, Π. Κανελλόπουλος, Ν. Πλαστήρας, πολιτικοί αρχηγοί και οι κομμουνιστές Γ. Σιάντος, Δ. Παρτσαλίδης κλπ. Της συσκέψεως προήδρευε ο Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός.

Για την σύσκεψη αυτή το όργανο της Κ.Ε. του ΕΑΜ «Ελεύθερη Ελλάδα» εξέδωσε ένα ειδικό φύλλο με τίτλο «Για να ξέρει ο λαός την Αλήθεια». Μέρος αυτού αναδημοσιεύω από το βιβλίο του κομμουνιστή Π. Ρούσου, μέλους της ηγεσίας τότε του ΚΚΕ, με τίτλο:«Η Μεγάλη Πενταετία» (τόμος Β' σελ. 368).

ΘΕΜΑ: Η ΑΝΤΙΒΑΣΙΛΕΙΑ

ΠΑΡΤΣΑΛΙΔΗΣ: Χθες τέθηκε για λύση το ζήτημα της αντιβασιλείας. Βλέπω ότι το ζήτημα αυτό παρακάμπτεται. Είναι κοινή συνείδηση ότι αν υπήρχε αντιβασιλεία, μπορούσε να αποφευχθεί η σύγκρουση, γιατί όταν στις 4 τον Δεκέμβρη παραιτήθηκε ο Παπανδρέου και προσκλήθηκε ο κ. Σοφούλης, ήλθε δε σε επαφή μαζί του το ΕΑΜ και το ΚΚΕ, θα ήταν δυνατό να σχηματιστεί Κυβέρνηση. Συνεπώς, πρωταρχική προϋπόθεση τον τερματισμού της κρίσης είναι η αντιβασιλεία.

Ο Κανελλόπουλος κάνει εμπαθή επίθεση κατά του ΕΑΜ.

(Σημ: Δεν αναφέρει όμως περισσότερα η ΕΑΜική εφημερίδα. Γιατί; Θα το δούμε παρακάτω )

ΣΙΑΝΤΟΣ Το καθήκον μας είναι, όχι να συζητούμε, αλλά να βρούμε μια λύση, που θα μας βγάλει από τη σημερινή κατάσταση. Επαναλαμβάνω την άποψη: Πρέπει να γίνει μια κυβέρνηση κοινής εμπιστοσύνης στην οποία θα παραδώσει ο στρατός του ΕΛΑΣ.

Τι ανέφερε όμως ο Κανελλόπουλος κατά του ΕΑΜ. που δεν το αναφέρει η ΕΑΜική εφημερίδα;

Από τα επίσημα πρακτικά της συσκέψεως ας δούμε τι ακριβώς είπε ο υπουργός ΙΙαναγ. Κανελλόπουλος:

ΠΑΡΤΣΑΛΙΔΗΣ: Χθες είπαμε καθαρά. ότι το πρώτο βήμα είναι  η Αντιβασιλεία. Βλέπω σήμερα το αποφεύγετε...

Π. ΡΑΛΛΗΣ: Το θέτετε ως όρο;

ΠΑΡΤΣΑΛΙΔΗΣ: Μάλιστα. Ως πρώτο και βασικό όρο.

Π. ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ο κ. Σιάντος ξεκίνησε από μία προϋπόθεση, που είναι απαράδεκτος. Και θέλω να ξέρω, τι λέει γι' αυτήν ο πολιτικός κόσμος της Χώρας. Ο κ. Σιάντος είπε, ότι ο διεξαγόμενος πόλεμος είναι πόλεμος μεταξύ Ελληνικού λαού και των Άγγλων. Αποτελεί τάχα πόλεμο κατά των Άγγλων η αιχμαλωσία χιλιάδων γυναικόπαιδων που μεταφέρονται εις Θήβας και αλλάς περιοχές υπό αθλιέστατες συνθήκες; Αυτό είναι Γερμανική μέθοδος, είναι φασισμός. Αφού κ. Σιάντο, λέτε, ότι έχετε το λαό μαζί σας, γιατί κατά τις ώρες της ελευθέρας κυκλοφορίας, εισέρχονται χιλιάδες λαού εις την δική μας ζώνη και δεν έρχονται προς την δική σας; Αυτό το καμουφλάρισμα της λαοκρατίας, που έχετε, έληξε. Όταν ήλθα από την Πελοπόννησο, απέκρυψα τις σφαγές χιλιάδων ανθρώπων που κάματε, ως και εκείνων που κλείσατε στα στρατόπεδα. Έπρεπε τότε να βρεθεί μία διέξοδος εις σας από τις ευθύνες του παρελθόντος. θα είμεθα ευτυχείς τότε, να μπαίναμε εις νόμιμο πολιτικό βίο.

»Βρέθηκε να έχετε τόσα όπλα και πολεμοφόδια που όλος ο κόσμος απορεί πώς δεν τα εξαντλήσατε κατά των Γερμανών, αφού λέτε πως τους πολεμήσατε.

 Μία λύση του προβλήματος υπάρχει: να καταθέσουν οι στασιαστές τα όπλα. Γιατί μόνον τότε θα γλιτώσουν από το φασισμό.

ΠΑΡΤΣΑΛΙΔΗΣ: Διακόπτει γελών,

Π. ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ: Μη γελάτε κ. Παρτσαλίδη. Είσθε αρκετά ευφυής δια να ξέρετε ότι είσθε φασίστας, και είμαι αρκετά τίμιος, ώστε να είμαι δημοκράτης.

»Απορεί όλος ο κόσμος πώς συνέβη να οχυρώσετε μέσα στην Αθήνα σπίτια, όταν επί Γερμανών δεν υπήρχε ούτε ένα οχυρωμένο; Ενώ ημείς είμεθα ανύποπτοι και φροντίζαμε δια την ασφάλειαν σας και συνεργαζόμεθα κοντά σας με αθωότητα, εσείς οχυρώνατε την Αθήνα. Σκοτώθηκαν από τα νώτα κ. Σιάντο, άοπλοι ναύτες που επί τέσσερα χρόνια τώρα πάλευαν μέσα στις θάλασσες για την δόξα της Ελλάδος και της Ελευθερίας.

 Αυτά λέγουν τα επίσημα πρακτικά  της συσκέψεως. Η απόκρυψη των λεγομένων του από την ΕΑΜική εφημερίδα είναι γεγονός.

 

Στρατόπεδα μελλοθανάτων

 

    Πραγματικά ο Π. Κανελλόπουλος είδε στρατόπεδα και μάλιστα όπως ο ίδιος λέει στο ημερολόγιο του:

    «Οφείλω να παραδεχθώ ότι ο αδίστακτος σε αιματηρές πράξεις Άρης Βελουχιώτης σταμάτησε από της αφίξεώς μου εις την Πελοπόννησο, 27 Σεπτ 1944 και της συναντήσεως μου μετ’ αυτού τις εκτελέσεις και τις σφαγές».

    Ο Π. Κανελλόπουλος ήρθε μόνος άοπλος, υπουργός της Κυβερνήσεως Εθνικής Ενότητας που συμμετείχε το ΕΑΜ με 6 υπουργούς, αλλά ανίσχυρος απέναντι στον Άρη Βελουχιώτη και τους μαινόμενους οπαδούς του.

Τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως ευρίσκοντο σε περιοχές που ήλεγχε το ΕΑΜ και ήταν αποθήκες, μάντρες, υπόγεια, σχολεία και εκκλησίες. Κρατούμενοι ήταν άτομα όλων των επαγγελμάτων και ηλικιών, μόνο και μόνο διότι αντετίθεντο στο ΕΑΜ, ή υπήρχε πιθανότητα στο μέλλον να αντιτεθούν!! Φυσικά χαρακτηρίζοντο ως «φασίστες» «γκεσταπίτες», «συνεργάτες του εχθρού» κ.τ.λ., οι συνηθισμένες δηλαδή κατηγορίες που εκτόξευε το ΕΑΜ την εποχή εκείνη.

Οι κρατούμενοι, βασανιζόντουσαν, έτρωγαν σπανίως και στο τέλος εκτελούντο με ποικιλία τρόπων, κάποιοι βέβαια σωθήκανε με την επέμβαση του Π. Κανελλόπουλου. Στην πραγματικότητα ήταν στρατόπεδα συγκεντρώσεως υποψηφίων προς εκτέλεση, δεν γινόντουσαν δηλ. καταναγκαστικά έργα. Κρατούμενοι και φύλακες γενικώς τα ονόμαζαν «Σιβηρία».

    Διοικητικά ανήκαν στην «Λαϊκή Πολιτοφυλακή». την αστυνομία δηλαδή του ΕΑΜ. Είχαν ένα στρατοπεδάρχη και φύλακες που ή ήταν πολιτοφύλακες (αστυνομικοί του ΕΑΜ) ή αντάρτες ΕΛΑΣίτες.

    Δεν είναι παράξενο το φαινόμενο της υπάρξεως τέτοιων στρατοπέδων, διότι οι κομμουνιστές σε όσες χώρες επικράτησαν δημιούργησαν τέτοια

    Στην Πελοπόννησο ήταν πολλά, κάποιοι ισχυρίζονται ότι αντιστοιχούσε ένα ανά 10-15 χωριά. ΕΑΜικές πηγές αναφέρουν ότι αντιστοιχούσε ένα ανά επαρχία. Δεν υπάρχει σχετική βιβλιογραφία που να τα αναφέρει όλα συγκεντρωμένα· έτσι ο εντοπισμός όλων των στρατοπέδων είναι δύσκολος.

Πολλές φορές για διαφόρους λόγους παρίστατο ανάγκη μετακινήσεως των κρατουμένων σε άλλο μέρος, τότε τους έδεναν με σχοινιά ή αλυσίδες δύο — δύο ή ανά τρεις και οι κρατούμενοι βάδιζαν πεζοί σε δύσκολα μέρη αρκετές ημέρες και νύχτες, νηστικοί, ανυπόδητοι, ανθρώπινα ράκη. Αρκετοί πέθαιναν κατά τη διάρκεια των μετακινήσεων αυτών, ή οι βραδυπορούντες εκτετελούντο επί τόπου με τουφεκισμό ή πολτοποίηση της κεφαλής με ξύλα, ρόπαλα ή μεγάλες πέτρες, από τους «Λαϊκούς Πολιτοφύλακες».

 

Επιδίωξη των κομμουνιστών η εξόντωση των αντιπάλων και η κατάληψη της εξουσίας

 

    Τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως έγιναν ακριβώς διότι το ΚΚΕ ήθελε να πάρει την εξουσία μόλις αποχωρούσαν οι Γερμανοί και συνεπώς έπρεπε εγκαίρως να εξουδετερώσει τους αντιπάλους του.

Κομματικά έγγραφα της εποχής εκείνης, τα οποία δυστυχώς αποσιωπούνται από τους «προοδευτικούς» ιστορικούς, αποδεικνύουν ότι το ΚΚΕ με την «Εθνική» του «Αντίσταση» είχε στόχο την υπεράσπιση της Σοβιετ. Ενώσεως και την εγκαθίδρυση κομμουνιστικού καθεστώτος στην χώρα. Στο περιοδικό «ΤΟΤΕ», τεύχος 60, σε άρθρο του γράφοντος, δημοσιεύονται κάποια από αυτά.

Επιπλέον δε ο Γιάννης Ιωαννίδης, υπαρχηγός τότε του ΚΚΕ αλλά ουσιαστικά ο αρχηγός του, στις «Αναμνήσεις» είναι σαφέστατος. Το ΚΚΕ είχε αρχίσει να σκέπτεται τρόπους καταλήψεως της εξουσίας μόλις φύγουν οι Γερμανοί από τον Μάρτιο του 1943, αλλά το σχέδιο που προέβλεπε συλλήψεις, δολοφονίες κ.τ.λ. των αντιφρονούντων - ήταν έτοιμο τον Αύγουστο του 1943 και το τροποποίησαν τον Νοέμβριο του 1943. Σ' αυτό συμφωνεί και ο εκ των ηγετών τότε του ΚΚΕ Β. Μπαρτζώτας (Φάνης).

 

Οδηγίες για την επικράτηση της ... επανάστασης

 

Εξεδόθη λοιπόν από την ηγεσία του ΚΚΕ Πελοποννήσου, εντολή εφαρμογής μέτρων «ασφαλείας και στερέωσης της επανάστασης» και εστάλησαν προς τις τοπικές οργανώσεις, τον ΕΛΑΣ και την ΟΠΛΑ (μυστική δολοφονική υπηρεσία του ΚΚΕ) οι παρακάτω οδηγίες, που τις μεταφέρουμε από το βιβλίο του Κώστα Καραλή «Ιστορία δραματικών γεγονότων Πελοποννήσου 43-49» Α' Βραβείο Ιστορίας Ακαδημίας Αθηνών, σελ. 214.

«Το πρώτο και κύριο μέτρο ασφάλειας της επανάστασης είναι ο αφοπλισμός της Μπουρζουαζίας και γενικά των κυριάρχων τάξεων και ο εξοπλισμός τον προλεταριάτου, καθώς και η εξουδετέρωση όλων των επικίνδυνων εχθρών της επανάστασης. Η εφαρμογή του μέτρου αυτού αρχίζει από την πρώτη στιγμή της ένοπλης εξέγερσης, αφοπλίζονται γενικά όλοι οι εχθροί της επανάστασης, είτε με τη βία, είτε με το καλό. Τους ίδιους τους εχθρούς τους μεταχειριζόμαστε ανάλογα με τη θέση και τη στάση τους απέναντι στην επανάσταση. Το προλεταριάτο καταρχήν δεν είναι αιμοβόρο στην επανάσταση του, όπως θέλουν να το παρουσιάσουν οι αστοί, αν και θα είχε λόγους να είναι, είναι όμως αμείλικτα ενάντιο σ' όλους τους εχθρούς της επανάστασης και εφαρμόζει τη μαζική κόκκινη τρομοκρατία ενάντια σ' όλους εκείνους που επιβουλεύονται την εξουσία.

Δεύτερο. Μόλις επικρατήσει η επανάσταση στην Πρωτεύουσα μεταφέρεται αμέσως ο πόλεμος έξω από την πόλη, στις επαρχίες, όπου εν τω μεταξύ έχει αρχίσει η εξέγερση. Ιδιαίτερα σ' όλα τα επαρχιακά κέντρα, αλλά και χωριά. Από την πρωτεύουσα μεταφέρονται δυνάμεις από ένοπλους εργάτες στην ύπαιθρο για την κεραυνοβόλα συντριβή όλων των εστιών αντίδρασης του εχθρού. Έτσι εξασφαλίζεται με συνδυασμένη δράση πρωτεύουσας και επαρχιών η νίκη της επανάστασης σ' ολόκληρη τη χώρα. Στην ύπαιθρο χρησιμοποιούμε και τον πόλεμο των ανταρτών, ιδιαίτερα όταν διαρκεί ο πόλεμος.

Τρίτο. Παντού όπου νικούμε οργανώνουμε Σοβιέτ και προβαίνουμε άμεσα στη συγκρότηση του Σοβιετικού κράτους, εκμηδενίζοντας τελείως τον παλιό κρατικό μηχανισμό των κυριάρχων τάξεων.

Τέταρτο. Προβαίνουμε αμέσως στη συγκρότηση τακτικού κόκκινου στρατού τον προλεταριάτου και της αγροτιάς».(Σημ :Βλέπετε πουθενά αντίσταση;)

Σαν αποτέλεσμα αυτής της οδηγίας άρχισαν οι συλλήψεις από την ΟΠΛΑ