|
Ο Γεώργιος
Μόδης, εκτός των άλλων δραστηριοτήτων του έγραψε ένα βιβλίο και για τις
πολύκροτες δίκες της τότε εποχής. Μια από αυτές ήταν και η δίκη της ΟΠΛΑ την
οποία περίγραψε με δημοσιογραφικό και γλαφυρό τρόπο χωρίς να παραλείψει τη κάθε λεπτομέρεια.
Παραθέτω λοιπόν τη δίκη αυτή όπως ο συγγραφέας την περιγράφει
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Είναι οι
δίκες αυτές και ιστορικά «ντοκουμέντα» μιας εποχής τρομερής και φρικαλέας, πού
πέρασε, το πιστεύουμε, «ανεπιστρεπτεί».
Πρέπει ευθύς να τονισθή ότι έγιναν στο Έκτακτο Στρατοδικείο
Θεσσαλονίκης, εκτός απ' την υπόθεση Πολκ, με τάξη και ευπρέπεια, με κρυστάλλινη
διαύγεια, πού θα ζήλευαν και τα καλλίτερα τακτικά δικαστήρια. Κανένας
κατηγορούμενος δεν απαρνήθηκε όσα είχε ειπή στην προανάκρισιν και κανένας δεν
ισχυρίσθηκε ότι είχε δοκιμάσει και την ελαφρότερη πίεση. Όταν η Γενική Ασφάλεια
της Θεσσαλονίκης είχε βάλει χέρι σε πολλά στελέχη της Ο.Π.Λ.Α. μαζί με τον
οπλισμό τους καθώς και στο φονιά του Μοιράρχου Κοφίτσα, πήγα και ρώτησα τον
Μοίραρχο τότε Μουσχουντή πώς τα κατάφεραν και αν χρησιμοποίησαν πιεστικά μέτρα.
Ο μακαρίτης μου απάντησε επί λέξει : «Πιστεύομεν ότι τα πιεστικά μέτρα στην
προανάκριση δεν είναι μόνο βάρβαρα και αναχρονιστικά, αλλά και επικίνδυνα για
τον ίδιο τον ανακριτή. Κάτω από την πίεση ο ανακρινόμενος λέγει δυο σωστά
πράγματα μα και τέσσερα ολότελα φανταστικά, όπου μπλέκεται ο ανακριτής,
μπερδεύεται και πελαγώνει... ». Και είχε απόλυτο δίκιο. Στα Έκτακτα
Στρατοδικεία του εσωτερικού της Μακεδονίας τα παράπονα των κατηγορουμένων ότι
είχαν στην προανάκριση βασανισθή, τυραννηθή κτλ. ήταν απαράβατος σχεδόν κανόνας
και άρχιζαν οι δίκες σκοτεινές και τελείωναν σκοτεινότερες...
Σε μια μεγάλη δίκη στη Φλώρινα τον Αύγουστο 1949
καταδικάσθησαν υπερεκατό στις βαρύτερες ποινές που εκηρύχθησαν όμως από το
Αναθεωρητικό Δικαστήριο όλοι «παμψηφεί αθώοι».
Περιττό να τονισθή ότι αναγράφονται τα γεγονότα, τα επεισόδια, τα πρακτικά με
αυστηρή ακρίβεια και απόλυτη αντικειμενικότητα.
Το χαρακτηριστικό, όπως αποκαλύφθηκε στις δίκες αυτές,
είναι ότι οι αρχηγοί επρόδιναν τα κατώτερα όργανα τους και όλη την μυστική
οργάνωση, με μεγάλη ευκολία και ενώ οι μεγάλοι τσέπωναν από το κομμουνιστικό
ταμείο μεγάλα ποσά ακόμη και για λούσα, οι μικροί, που έπαιζαν κάθε μέρα το
κεφάλι τους, έπαιρναν 120—150 σημερινές δραχμές τον μήνα... Αποδείχθηκε επίσης
σε μια άλλη δίκη που είχε σχέση με τα οικονομικά του ΚΚΕ. Το Κ. Κόμμα στις
επιχειρήσεις του ήταν προς τους εργάτες σκληρό όσο και ο στυγνότερος ιδιώτης
εκμεταλλευτής.
|
