Κινούμενος κατά τας νύκτας και έκτος εδαφικής μου αρμοδιότητος, εις όλα τα χωρία Βισαλτίας και Σιντικής ως και εις χωρία του Νομού Κιλκίς, εδημιούργησα αντιστασιακούς πυρήνας εξ επίλεκτων πολιτών. Εις τούς πυρήνας τούτους ανετέθη η περισυλλογή οπλισμού και η συγκομιδή υπήρξεν ικανοποιητική. Προετοιμάζων τους πολλούς δι' όμαδικήν συμμετοχήν εις ένοπλον ανταρτικόν αγώνα εν ευθέτω χρόνω, εις τα Κρούσια όρη συνεκρότησα από των αρχών του 1942 την πρώτην ένοπλον ανταρτικήν μου ομάδα, υπό τους οπλαρχηγούς Μπεχλιβανίδην Ισαάκ και Σαρηγιαννίδην Γεώργιον. Την ομάδα ταύτην ετροφοδότουν με επιτόπιους πόρους. Οι άνδρες της, τινές των οποίων ήσαν καταδιωκόμενοι εντολή των Γερμανών, επειθάρχουν απολύτως εις τας διαταγάς μου. Αποστολή τής ομάδος ήτο: Η υποδοχή Ελλήνων καταδιωκομένων υπό των κατακτητών. Η τιμωρία βασανιστών του Ελληνικού Λαού, ιδία εις την βουλγαροκρατουμένην ζώνην. Η διευκόλυνσις διαφυγής ελληνικών οικογενειών, κινδυνευουσών, εκ της βουλγαροκρατουμένης ζώνης εις την γερμανοκρατουμένην τοιαύτην, όπου αι συνθήκαι ασφαλείας ήσαν καλύτεραι. Η συλλογή, απόκρυψις και συντήρησις οπλισμού. Ο πειθαναγκασμός εις την ευθείαν οδόν Ελλήνων, παρεκτρεπομένων εθνικώς, χάριν προσωπικών συμφερόντων. Η τόνωσις του ηθικού των υποδούλων. Κινούμενη και μεταξύ των χωρίων η ομάς, με διάφορα τεχνάσματα, εδημιούργει την εντύπωσιν ότι εις τα Κρούσια και το Μπέλες υπήρχον πολλαί εκατοντάδες ανταρτών. «Είμαστε ένα από τα προχωρημένα κλιμάκια του Συμμαχικού Στρατηγείου Μέσης Ανατολής και ετοιμαζόμαστε να κτυπήσουμε». Αυτά έλεγεν ο Μπεχλιβανίδης και αι φήμαι έφθανον και μέχρι του Βουλγάρικου Στρατού, ο όποιος, ως βραδύτερον απεδείχθη, δεν έμεινεν ανεπηρέαστος εις τας κινήσεις του.
Πράκτορες τής Βουλγαρικής Λέσχης Θεσσαλονίκης, περιώδευον εις την ύπαιθρον τής Κεντρικής Μακεδονίας και διά σατανικών μεθόδων εκαλλιέργουν την πεποίθησιν συντόμου παραχωρήσεως ολοκλήρου τής Μακεδονίας εις τους Βουλγάρους.
Μετά μίαν καταστροφήν, ως η Ελληνική του 1941, η χαλάρωσις εθνικών δεσμών δεν σπανίζει. Η εκμετάλλευσις της πείνης, αι απειλαί, η απάτη, το ψεύδος, απετέλεσαν τα κύρια όπλα τής βουλγαρικής προπαγάνδας. Ιδία μεταξύ των ομιλούντων το γνωστόν σλαβικόν ιδίωμα αρκετοί υπέγραψαν δηλώσεις ότι είναι Βούλγαροι και έλαβον βουλγαρικός ταυτότητας. Εις την περιοχήν μου ό στόχος αυτός επέσυρεν ιδιαιτέρως το ενδιαφέρον της βουλγαρικής προπαγάνδας.
 |
|
Ταγματάρχης Γεώργιος Δρεμπέλας του Παναγιώτη. Γεννήθηκε το 1895 εις Βαρβάσαινα Ηλείας. Κατά την διάρκεια της κατοχής ήταν διοικητής διοικήσεως Χωροφυλακής του Έβρου, ανάπτυξε μεγάλη εθνική δράση, σαν σύνδεσμος μεταξύ των εθνικοφρόνων ανταρτών στην Ελλάδα και Μέσης Ανατολής. Την 19-2-1943 ενώ περνούσε τον Έβρο με πρόθεση να αναχωρήσει στη Μέση Ανατολή, δολοφονήθηκε από Βούλγαρους κομιτατζήδες ή κομμουνιστές. |
Με κύριον μοχλόν τον τότε επιθεωρητήν νομαρχιών, εξαίρετον συνταγματάρχην Χρυσοχόου, εκινήθη δραστηρίως όλη η Χωροφυλακή Μακεδονίας. Εις βραχύ χρονικόν διάστημα απετράπη η υπό των Βουλγάρων περαιτέρω εθνική μας διάβρωσις. Το μέγιστον ποσοστόν των παραπλανηθέντων επέστρεψε τας βουλγαρικάς ταυτότητας και προέβη εις έμπρακτους εκδηλώσεις μεταμέλειας. Εις την περιοχήν μου εκράτησαν με πείσμα τας ταυτότητας μόνον 11 οικογένειαι. Οι οργανωθέντες κατά χωρία αντιστασιακοί πυρήνες επίλεκτων Ελλήνων, κινούμενοι εκ του αφανούς, παρά το πλευρόν των χωροφυλάκων, συνέδραμον παντοιοτρόπως την Χωροφυλακήν. Εις βραχύτατον χρονικόν διάστημα εξέλιπε κάθε εκδήλωσις βουλγαρικής προπαγάνδας. Οσάκις οι Βούλγαροι ηθέλησαν να παραβιάσωσι την οροθετικήν γραμμήν, παντού αντιμετώπισαν ενόπλους ιδιώτας καί χωροφύλακας.
Κατηγγέλθην εις τους Γερμανούς διά κακοποίησιν στελέχους της Βουλγαρικής Λέσχης Θεσσαλονίκης και διά κατοχήν και χρήσιν απηγορευμένων όπλων.
Συλληφθείς υπό των Γερμανών, εκρατήθην εις Νιγρίταν μόνον επί 8/ωρον. Χάρις εις ενεργείας του μοιράρχου Πατσαντζή Παναγιώτου και του διερμηνέως των Γερμανών Ν. Δουβαρά, οι Γερμανοί με άφησαν ελεύθερον. Από τότε αι κατά των Βουλγάρων εκδηλώσεις μας, δι' ομιλιών και άλλων νομιμοφανών μέσων επολλαπλασιάσθησαν. Πρέπει να ομολογήσω, ότι οι Γερμανοί επέδειξαν δημοκρατισμόν εις τον προπαγανδιστικόν αγώνα Ελλήνων και Βουλγάρων. Ακόμη και επισήμων Βουλγάρων παράπονα εις βάρος μας δεν ελαμβάνοντο ύπ' όψιν. Νομίζω ότι η ανοχή εκείνη των Γερμανών ήτο πολιτική σκοπιμότης. Τρόπον τινά ενεθύμιζον εις τούς Βουλγάρους τον Ελληνικόν κίνδυνον και τούς εκράτουν πιστούς συμμάχους των.
Το Βουλγαρικόν Κομιτάτον, τη εισηγήσει του Καμπώφ, αρχηγού των εναπομεινασών 11 βουλγαρικών οικογενειών, επεχείρησε την δολοφονίαν μου. Προς τούτο εχρησιμοποιήθη ο Βούλγαρος επιλοχίας Σ. Καλογιάνωφ. Ούτος επετέθη αιφνιδιαστικώς εναντίον μου. Μετά σκληράν πάλην τον εφόνευσα. Επέτυχε μόνον να με τραυματίση εις την δεξιάν χείρα και τον θώρακα, πλήξας με πολλάκις δι' αμφίστομου μαχαίρας.
Αποθεραπευθείς εκ των τραυμάτων μου εν Θεσσαλονίκη, επανήλθον εις την περιοχήν μου, διά να διαπιστώσω εν πραγματικόν αποκορύφωμα φανατισμού κατά των Βουλγάρων και εθνικής αλληλεγγύης.
Εκ τής βουλγαροκρατουμένης περιφερείας, εισήρχοντο εις την ζώνην ευθύνης μου κατά εκατοντάδας οι πρόσφυγες του Ελληνικού πληθυσμού. Το πρόβλημα στεγάσεως και ιδία επισιτισμού των ήτο οξύτατον. Από του τραυματισμού μου και εντεύθεν η κατάστασις έλαβεν εντελώς διάφορον μορφήν. Τόσον εφανατίσθησαν οι Έλληνες, ώστε να επικράτηση πνεύμα κοινοκτημοσύνης, με όλην την σημασίαν της λέξεως. Όλα τα οικονομικά αγαθά και ιδία τρόφιμα των εντοπίων οικογενειών, ακόμη και το υστέρημα των, εντελώς δωρεάν ετίθεντο εις την διάθεσιν των ανδρών της Χωροφυλακής προς διανομήν εις τους πρόσφυγας. Ότι προηγουμένως, ακόμη και με πειθαναγκασμούς δεν επέτυχον, εγένετο αυθορμήτως μετά τον τραυματισμόν μου.
Αι εναπομείνασαι 11 οικογένειαι βουλγαριζόντων, παρά την ειδικώς παρασχεθείσαν προστασίαν, εστάθη αδύνατον να κρατηθώσιν εις τα χωρία των και απεχώρησαν εις Βουλγαρίαν. Βούλγαρος αξιωματικός και δύο άλλα στελέχη της Βουλγαρικής Λέσχης Θεσσαλονίκης αφίχθησαν επί τόπου, τη εγκρίσει των Γερμανών, διά να διευκολύνωσι την αποχώρησιν των βουλγαριζόντων. Και τούτους οι κάτοικοι απεδοκίμασαν με επιθετικάς διαθέσεις και απεχώρησαν αμέσως υπό την προστασίαν των ανδρών Χωροφυλακής. Τη καταγγελία των κατέφθασεν επί τόπου ο Γερμανός φρούραρχος, όστις παραδόξως, το μόνον πού εξήτασεν ήτο αν οι Βούλγαροι απεχώρησαν αβλαβείς. Μνημονεύω και μικροσυμπλοκάς τινας κατά των Βουλγάρων. Όσον ασήμαντοι και αν είναι αύται, διά την εποχήν είχον την αξίαν των. Η φαντασία, προηγείτο της πραγματικότητος, οι υπόδουλοι από στόματος εις στόμα εμεγαλοποίουν τους αριθμούς και τα γεγονότα κατά τους εθνικούς των πόθους, ανεπτερούτο το εθνικόν φρόνημα και προητοιμάζοντο αι μάζαι δι' αγώνας ευρυτέρας εκτάσεως.
