 |
|
Ο Εθνικός Κυβερνήτης ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΕΤΑΞΑΣ. Το ηρωικό του «ΟΧΙ», πού ήταν και «ΟΧΙ» της Φυλής, ενεφάνισαν ως προδοσία και καταπίεση του λαού οι «εθνοπατέρες» του Εγχωρίου Κομμουνισμού. |
Το σχέδιο των Αρχών Ασφαλείας είχε ευρύτερα πλαίσια από εκείνα, πού είχε μέχρι στιγμής επιτευχθεί. Έπρεπε να μετάσχει της Π.Δ. (Ασφαλείας) και ο ίδιος ο Ζαχαριάδης!!! Ούτος, μη γνωρίζοντας την σύλληψη και εν συνεχεία μεταστροφή του Μιχαηλίδη εις συνεργάτη της Ασφάλειας, απεφάσισε να αποστείλει μια έκκληση κατά των «δύο χαφιέδων». Διέταξε τον συγκρατούμενο του Μιχελίδη (ήτο ένα από τα τρία Μ. πού αναφέρει η προκήρυξη) να υποβάλει δήλωση και, αποφυλακιζόμενος, να συναντήσει τον Γιάννη Μιχαηλίδη εις τον οποίο να παραδώσει έκκληση, πού έφερε ημερομηνία «Γενάρης 1940» και υπεγράφετο από τους Ν. Ζαχαριάδη Αρχηγό του ΚΚΕ, Βασ. Νεφελούδη, Γραμματέα του ΚΚΕ, και Δημ.. Παρτσαλίδη. Μέλος του Π.Γ. Η έκκληση αφού κατήγγειλε την «χαφιέδικη συμμορία που ξεσκέπασε τώρα το ΚΚΕ» κατέληγε:
- Εμπρός για την λεύτερη, τη Λαϊκή Νεοελληνική Δημοκρατία!
- Ζήτω η Ένωση των Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών.
|
|
|
Ο Εθνικός Κυβερνήτης ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΕΤΑΞΑΣ. Το ηρωικό του «ΟΧΙ», πού ήταν και «ΟΧΙ» της Φυλής, ενεφάνισαν ως προδοσία και καταπίεση του λαού οι «εθνοπατέρες» του Εγχωρίου Κομμουνισμού. |
Ο Μιχαηλίδης την παρέλαβε και εδημοσιεύθει, εις τον «Ριζοσπάστη» (του Μανιαδάκη) την 1.5.40. Έτσι αρχίζει η συνεργασία του Ζαχαριάδη στον πλαστό «Ρίζο» της II.Δ. Λέγουμε αρχίζει, διότι η συνεργασία συνεχίσθηκε!!
Για να επιτευχθεί τούτο, τον Ίανουάριο του 1940, ο Ζαχαριάδης μετήχθη εκ των φυλακών Κερκύρας εις την Γενική Ασφάλεια Αθηνών, με δικαιολογία συμπληρωματική ανάκριση και τον φόβο ιταλικού πραξικοπήματος κατά της νήσου. Με ένα πολύ έξυπνο κόλπο, η Ασφάλεια κατόρθωσε να λάβει συνωμοτικά ο Ζαχαριάδης, εντός των κρατητηρίων της, τον. . . «Ριζοσπάστη» της Π.Δ. (Ασφαλείας). Όταν είδε την γραμμή, που ακολουθούσε η παράνομος εφημερίδα, καταγγέλλουσα τους Μάθεση - Παπαγιάννη, ενθουσιάσθηκε, διότι πίστευε, ότι τούτο ήτο αποτέλεσμα των διαταγών του προς τον Γιάννη Μιχαηλίδη. Ούτω, προσπάθησε να... αποκτήσει επαφή με την Π.Δ. Τούτο επετεύχθη με πολλές δυσκολίες(!!!). Eις τις 25 Ιουλίου 1940, οπότε, μέσω του συνδέσμου, παλαιού μέλους της κομμουνιστικής νεολαίας, προς τον οποίο είχε εμπιστοσύνηη ο Ζαχαριάδης, έλαβε την έξης επιστολή της Π.Δ. (Ασφαλείας) :
«Αγαπητέ μας Νίκο,
Με το πιάσιμο του Σιάντου, ή καθοδήγηση του κόμματος πέρασε στα χέρια της σπείρας Μάθεση — Παπαγιάννη. Αυτοί οι δύο έμειναν σαν μοναδικοί ηγέτες του ΚΚΕ. Έτσι, εκκαθάριση του κόμματος απ' τα πάνω ήτανε πια αδύνατη. Μόνος τρόπος σωτηρίας ήτανε ανταρσία της βάσης: Αυτό και έγινε. Οι οργανώσεις της Αθήνας και του Πειραιά, με κουτσουρεμένες δυνάμεις, κόψανε αμέσως επαφή με τη σπείρα. Στις 9 του Γενάρη κάνανε σύσκεψη στελεχών (πήρανε μέρος 23) και βγάλανε προσωρινή διοίκηση του ΚΚΕ, με την απόφαση να δέσουν γερά τις δυο οργανώσεις και να τραβήξουν την συγκέντρωση όλου του κόμματος γύρω στην Π.Δ. (σ.σ. Προσωρινή διοίκηση της Ασφαλείας). Πάμε καλύτερα απ' ότι πιστεύαμε. Η Αθήνα αναπτύχθηκε 100%, ο Πειραιάς 400%, η Νεολαία του Πειραιά είναι πια μια μαζική οργάνωση και η ΚΝΑ (σ.σ. Κομμουν. Νεολαία Αθήνας) από μηδέν έχει τώρα 100 μέλη, χωριστά από μια γερή αχτίδα φοιτητών. Βγάζουμε το «Ρίζο» τακτικά κάθε μήνα (στην αρχή Πολυγραφημένο, τώρα έντυπο). Την δουλειά την έχει πάρει στα χέρια του αυτός στον οποίο είχες αναθέσει την εντολή στα 1938 - 1939 (σ.σ. δηλαδή ο Γιάννης Μηχαηλίδης, αλλά δε αναφέρει το όνομά του από φόβο μήπως και το μάθει η... Ασφάλεια). Βέβαια έδειξε κάποια αδεξιότητα στην αρχή και νωθρότητα, μα το πιάσιμο του Σιάντου τον έσπρωξε να βρει τη βάση του Πειραιά και από κει να πάρει σε λίγο διάστημα μαζί και τις δύο οργανώσεις. Είχαμε και μια καλή τύχη. Απ' έξω, με την κήρυξη του πολέμου μας ήρθαν κάμποσα στελέχη μας. Όσα δεν πιάστηκαν και βρήκαν τις οργανώσεις μας (είναι αρκετοί) μπήκανε κάτω απ' τη γραμμή μας και σήμερα είναι η βασική ομάδα επίθεσης για την αναδημιουργία του Κόμματος. Το ζήτημα όμως είναι ότι ο Μάθεσης βγάζει το «Ρίζο» (σ.σ. ως γνωστόν κυκλοφορούσανε δύο «Ρίζοι», ο γνήσιος της παλιάς ΚΕ και ο πλαστός της Ασφαλείας) και τον κυκλοφορεί μέσω των λίγων Δ.Υ. (σ.σ. Δημοσίων Υπαλλήλων) και διανοουμένων πού έχει, άλλον δεν έχει ούτε μισό. Μ' αυτούς εμείς δεν καταφέραμε να πιάσουμε επαφή και να τους πείσουμε. Γράψανε στο «Ρίζο» πώς η έκκληση σου γράφτηκε απ' το Μανιαδάκη. Σκέψου λοιπόν Νίκο με ποιο τρόπο θα μπόρεσης να μας βοηθήσεις για να φύγει από τη μέση ο Μάθεσης. Πρέπει νάχαμε α) το πιστοποιητικό για τον Κατσάν (σ.σ. εννοεί τον Μιχαηλίδη που κατάπιε το πιστοποιητικό και είχε ψευδώνυμα Κατσάν, Κατσανέβης, Ψηλέας κ.λ.π.). Αυτός ο φίλος το έφαγε σε μια δύσκολη στιγμή και τώρα είναι χωρίς πιστοποιητικό, συνεπώς έκθετος, β) ένα μικρό ανοιχτό γράμμα στα μέλη του Κόμματος να καταγγέλλεις ανοιχτά και ονομαστικά τους χαφιεδισμούς του Μάθεση και να καλείς όλους να συγκεντρωθούν γύρω από την II.Δ. που βγήκε από τη σύσκεψη των οργανώσεων Αθήνας, Πειραιά και τέλος, ότι άλλο εσύ νομίζεις, πώς θα μας βοηθήσει. Ο Κατσάν δε σου έγραψε, γιατί δεν είμαστε σίγουροι για τον τρόπο αυτόν της επαφής. Αν δούμε πώς είναι εν τάξει θα σου γράψει προσωπικά.
Η σύνδεση γίνεται από την ομάδα πού είχαμε στα χέρια μας από το 1936 και που μας ακολουθεί στο ξεκίνημα (νομίζουμε πώς μας καταλαβαίνεις). Είχαμε βέβαια δισταγμούς μα σκεφτήκαμε πώς αν είναι προβοκάτσια της Ασφαλείας η σύνδεση αυτή και πέσουν όλα αυτά στα χέρια του Μανιαδάκη, η ζημιά θα είναι σχεδόν μηδέν, αν όμως έλθουν στα χέρια σου το κέρδος θα είναι μεγάλο. Πάντως σκέψου και συ αν νομίζεις τη σύνδεση σίγουρα (εμείς έχουμε τέτοιους λόγους) μας στέλνεις και συ ότι θέλεις.. .».
Εις την συνέχεια της επιστολής, δίδουν εις τον Ζαχαριάδη μερικά νέα. Τοιουτοτρόπως άρχισε η επαφή Ζαχαριάδη - Π. Δ. και η συνεργασία του πρώτου με τον «Ρίζο» της Ασφαλείας. Αλλά, παρατηρείται το έξης περίεργο. Ενώ αυτός παραδίδει ακόμη και άρθρο προς δημοσίευση, αποφεύγει συστηματικά, να δώσει έστω και εν πρόσωπο εις την Π.Δ. από τους συνδέσμους, υπευθύνους, οικονομικούς ενισχυτές κλπ., πού αυτός γνώριζε. Η συνεργασία συνεχίζεται και ο Ζαχαριάδης επεξεργάζεται οργανωτικό σχέδιο διά το νέο ΚΚΕ (το κόμμα της Ασφαλείας!!). Τα γεγονότα, όμως, επέρχονται ραγδαίως. Ανατέλλει ή 28η Οκτωβρίου 1940. Η απρόκλητος Ιταλική επίθεση κατά της Ελλάδος, το ΟΧΙ του Μεταξά και του λαού μας. Ο Ζαχαριάδης, κλεισμένος στην Ασφάλεια, ενημερούται περί των γεγονότων και πείθεται από την Π. Δ. να γράψει ένα γράμμα, με το οποίο να καλή ολόκληρο τον Ελληνικό Λαό μαζί και τους κομμουνιστές να τεθούν υπό τις διαταγές του Μεταξά! Βεβαίως κατ' αρχή, η γραμμή αυτή συνεφώνει προς την τοιαύτη της Γ' Διεθνούς, η οποία, όμως, μετά το επαίσχυντο και ανέντιμο σύμφωνο συμμαχίας μεταξύ Σοβ. Ενώσεως και Ναζιστικής Γερμανίας (Μολότωφ - Ρίμπεντροπ) είχε αλλάξει. Απόδειξη τούτου παρέχουν αποκαλύψεις του γραμματέως του Κ. Κ. Ρουμανίας Τσαουσέσκου, εις τις 8 Μαΐου 1966, επ' ευκαιρία της 45ης επετείου της ιδρύσεως του.
 |
| Σύμφωνα με τις αποκαλύψεις του Τσαουσέσκου, η ΕΣΣΔ δεν ήθελε να πολεμήσουν οι λαοί εναντίον του άξονα, επειδή είχε υπογράψει σύμφωνο με αυτόν. (Εδώ ο Τσαουσέσκου στην εποχή της δόξας του και στη παρακμή του, περιμένοντας να δικαστεί μαζί με την γυναίκα του). |
Οι νεότερες οδηγίες της Κομιντέρν, μετά την σύναψη του γερμανοσοβιετικού συμφώνου, ήσαν αντίθετοι προς τις τοιαύτας του του Συνεδρίου της. Δηλαδή, κατά τον Τααουσέσκου ήσαν:
«Η Γερμανία και ή Ιταλία στο παρόν στάδιο δεν επιθυμούν όπως οι βαλκανικές χώρες συρθούν στον πόλεμο. Θέλουν να αναπτυχθεί ή παραγωγή των σιτηρών, του πετρελαίου και των διαφόρων πρώτων υλών που έχουν ανάγκη. Μόνο οι υποκινητές του πολέμου, οι Άγγλοι και Γάλλοι Ιμπεριαλιστές, στο παρόν στάδιο επιθυμούν να εμποδίσουν την ανάπτυξη της παραγωγής αυτών των χωρών και του εμπορίου τους με τη Γερμανία. Αυτές μόνο προσπαθούν με όλα τα μέσα ν' ανοίξουν στα Βαλκάνια μέτωπο εναντίον της Ιταλίας για να χτυπήσουν έπειτα από τα πλευρά της τη Γερμανία».
Οι οδηγίες ζητούσαν κατόπιν απ' τον Ρουμανικό λαό «να μη δεχτή τη μετατροπή της Ρουμανίας σε αγγλογαλλικό προγεφύρωμα στον πόλεμο εναντίον της Γερμανίας και της Σοβ. Ενώσεως».
