Τρεις μέρες κράτησαν οι συζητήσεις – χωρίς σκιά κρατικής ενόχλησης ή εμφάνισης –που το περιεχόμενο τους, όσο και η συμφωνία που κλείστηκε εκεί, είναι γνωστά από το αποτέλεσμα τους. Την πρώτη ημέρα σ’ ένα καλύβι έξω από το χωριό έγινε πρώτα μια μικρή εκκαθάριση των ανδρών της ομάδας, με εύσχημη απομάκρυνση μερικών ακαταλλήλων (Καλό θα ήταν να γύριζαν μερικοί που είχαν υποχρεώσεις στα σπίτια τους και από εκεί, όταν θα ήταν ανάγκη, θα τους ειδοποιούσαν).
Πέτρινο Γεφύρι στην Απιδιά |
Ύστερα δεν χρειάστηκαν πολλές εξηγήσεις για να αντιληφθούν οι πιστοί του Άρη πως κάποια συμφωνία έχει πραγματοποιηθεί: Ξυρίστηκαν όλοι τους, μαζί και ο αρχηγός τους. Μαύροι σκούφοι, χαϊμαλιά και στολίδια αποσύρθηκαν. Ξηλώθηκαν και τα εθνόσημα με τον «ΕΛΑΣ Ν». Η ομάδα, όπως ήταν ντυμένοι οι άντρες της με καλοδιατηρημένες εγγλέζικες στολές, έμοιαζε με τμήμα της Εθνοφυλακής.
Φεύγοντας οι απεσταλμένοι του Π.Γ. είχαν δει την μεταβολή που αποτελούσε την πρώτη έμπρακτη πραγματοποίηση των υποσχέσεων του.
Την νύχτα οι «Αρειανοί» ξεκίνησαν για την Ρεντίνα. Όλη μέρα μείνανε κλεισμένοι στα σπίτια, χωρίς καμία παραπανίσια κουβέντα με τους ανθρώπους του χωριού. Νύχτα πάλι ξεκινούν και φτάνουν στην Απιδιά. Κλείνονται στο πρώτο σπίτι του χωριού και εκεί καλούν τον ΕΑΜικό γραμματέα του χωριού. Είναι χθεσινός ΕΛΑΣίτης, αλλά δεν αναγνωρίζει τον Βελουχιώτη, έτσι αγνώριστος που έγινε με το ξύρισμα. Μάλιστα, αφού πείστηκε πως έχει να κάνει με συμπολεμιστές του, τους ρωτάει επίμονα για τον αρχηγό . Μόνο με τα πολλά, από τα γέλια για τις επίμονες περί του Άρη ερωτήσεις στον ίδιο, έγινε η αποκάλυψη.
Οι νυχτερινές πορείες συνεχίστηκαν ως την Νεράιδα και παραπέρα ακόμα. Τότε μόνο, όταν απομακρύνθηκαν κάπως από τα ορμητήρια της Ρούμελης, ο αρχιελασίτης έδωσε περισσότερες εξηγήσεις στα μέλη της ομάδας που τον ακολούθησαν. Έγινε συνέλευση, όπου τους εξήγησε τι ακριβώς είχαν συμφωνήσει με τον απεσταλμένο του Π.Γ. «Όπως καταλαβαίνετε, δεν μπορούσαν σας μιλήσω αμέσως, όσο ήταν μαζί μας μερικοί που με τρόπο τους απομάκρυνα από κοντά μας. Τώρα που έχουμε κάποια ησυχία θα σας τα πω».
Και εξήγησε στη συνέλευση ότι οι απόψεις και διαφωνίες του για τη Βάρκιζα είναι προσωπικά δικές του. Ότι υπάρχει διαφορά απόψεων, όχι όμως και διάσταση.
Πρέπει να βρεθεί απλώς ποιος έχει δίκιο. Το κόμμα δέχτηκε να πάει στο εξωτερικό, όπου θέλει, στη Γιουγκοσλαβία, στην Αλβανία, στη Βουλγαρία, ακόμα και στη Σοβιετική Ένωση, για να θέσει στη κρίση κομμουνιστών ηγετών κύρους και γνώσεων τις δικές του απόψεις και, αν δικαιωθεί, να εφαρμοστεί η δική του γραμμή.
Έδειξε τότε στη συνέλευση και τα τρία είδη συνδέσεως του με το εσωτερικό, που ανάλογα με τις περιστάσεις και κατά την κρίση του θα έπαιρνε από κάποιο κομματικό «Γραφείο Περιοχής».
Ο σ Άρης με 22 ενόπλους οπαδούς του, πηγαίνουν ένοπλοι για κομματική δουλειά.
Ο σ. Άρης με 22 άοπλους οπαδούς του πηγαίνουν άοπλοι για κομματική δουλειά
Ο σ. Άρης μόνος του για κομματική δουλειά.
Και στις τρεις περιπτώσεις δηλαδή ο αρχηγός του διαλυμένου ΕΛΑΣ καλύπτεται από «κομματική νομιμότητα».
Οι 22 «ένοπλοι ή άοπλοι», αλλά πάντα θηριώδεις πιστοί και αφοσιωμένοι ούτε αντίρρηση για την δική τους στάση είχαν, ούτε και αμφιβολία για την πραγματοποίηση σχεδίων και υποσχέσεων εκδήλωσαν.
Δεν έγινε όμως το ίδιο και όταν δύο μέρες αργότερα, εξέθετε τα σχέδια του ο Άρης σ’ έναν άλλο φίλο του. Ήρθε τότε να τον δει και να τον αποχαιρετήσεις, μαθαίνοντας το πέρασμα του ο Καφαντάρης [Νικηταράς] καπετάνιος του τάγματος του 1/38 [Καρδίτσας] και από τους πρώτους αντάρτες της Θεσσαλίας. Αυτός δεν έκρυψε τις σκέψεις του από τον τότε αρχηγό του.
Ø Καημένε Θανάση, δεν το περίμενα ότι θα σε κορόιδευαν έτσι εύκολα.
Ø Γιατί βρε Νικηταράκο με κορόιδεψαν;
Ø Στ’ αλήθεια πιστεύεις ότι ο Σιάντος θα σε στείλει έξω;
Ø Και γιατί να μην το πιστεύω;
Ø Άκουσε αρχηγέ, σκοπός του Γέρου είναι να σε ξεκολύσει από τη Ρούμελη. Μην πιστεύεις τίποτα. Σε γέλασε. Σε κοροϊδεύει.
Μα ο Άρης δεν ήθελε να πιστέψει αυτό ήταν εκείνο που του έλεγε τότε ο «καχύποπτος Νικηταράς». Πώς γίνεται αφού έχει και γράμμα του Γέρου! (Θα πάρει και δεύτερο μέσω της περιφερειακής Τρικάλων).