τον «Άρη Βελουχιώτη», εις την σελίδα 24 του βιβλίου του «Εξέγερση στην Αθήνα», γράφει: «Ο Άρης Βελουχιώτης ήταν ένας κομμουνιστής με σαφείς σαδιστικές τάσεις».

Αλλά και ο γνωστός δια την αντικειμενικότητα του και την αμεροληψία του Ντόναλντ Χάμιλτον-Χιλλ, αξιωματικός των Βρετανικών δυνάμεων καταδρομών, οι οποίες, μεταξύ άλλων, συμμετέσχον εις τις επιχειρήσεις απελευθερώσεως της Ελλάδος, αναφερόμενος εις την γνωριμία του διοικητού της Μονάδος του μετά του «Άρη Βελουχιώτη», κατά την διάρκεια παραταθέντος γεύματος εκ μέρους του τελευταίου, γράφει, εις το βιβλίο του «Αποστολή 5.0.Ε.», τα εξής, δια τις σεξουαλικές ανωμαλίας του «Πρωτοκαπετάνιου» του Ε.Λ.Α.Σ.:

«Κατά την διάρκεια του γεύματος, ο Άρης αφιέρωσε ιδιαιτέρως την προσοχή του εις ωραίο νεαρό. δεκαοκτώ περίπου ετών, καθήμενο εις το αριστερό του, τον οποίον διαρκώς θώπευε και συνεχώς σιγοκυτούοε κάτω από το πηγούνι, ως να επρόκειτο περί νεαρός γυναικός».

Ένας, άλλωστε, εκ της προσωπικής φρουράς του «Άρη Βελουχιώτη», ο «μαυροσκούφης» πρώην ληστής Ν. Δράκος, που αποκεφαλίσε, τελικώς, τον «Άρη Βελουχιώτη» και τον «Τζαβέλλα» (Γιάννη Αγγελάτο), παραδέχθηκε ότι ο «Άρης Βελουχιώτης» ήταν σεξουαλικώς ανώμαλος. Τούτο προκύπτει εκ δημοσιεύματος της 11ης Αυγούστου 1979, εις την 15θήμερον εφημερίδα «Ελληνικό θάρρος», όπου αναφέρονται και τα εξής:

«Ίσως να ενδιαφέρει τους κομμουνιστές (και τους αφελείς που τους πιστεύουν ότι ο Ν. Δράκος (υπασπιστής του Άρη Βελουχιώτη, συλληφθείς υπό του Εθνικού Στρατού το θέρος του 1945) δεν ηρνήθη τις ανωμάλους σεξουαλικός ροπές του Άρη. Ανέφερε, μάλιστα, ότι ολίγον πριν ο Βελουχιώτης αυτοκτονήσει, έδωσε εις τον Ιωάν. Γρηγορόπουλον («Λέοντα») τον αναφερόμενο ως τον πλέον «αγαπημένο» του εκ των «φίλων» του, εν Ρωσικό παράσημο, το ωρολόγιό του και πέντε χρυσές λίρες...».

Συγκεκριμένως, ο ανήκων εις την προσωπική φρουρά του «Άρη Βελουχιώτη» και αποκεφαλίσας αυτόν μετά τον φόνο του, «καπετάν Δράκος», εις την μετά την

Αρχική Σελίδα              Επόμενη Σελίδα