Σπάνια φωτογραφία που δείχνει τα κομμένα κεφάλια του Άρη και του υπασπιστή του Τζαβέλλα κρεμασμένα σε φανοστάτη των Τρικάλων από 18 έως 20 Ιουνίου 1945.

Κίναιδος, σαδιστής και μέθυσος

Εκτός όμως της λωποδυτικής δράσεως του, ο «Άρης Βελουχιώτης» έχει να επίδειξη και τρία άλλα σοβαρά ελαττώματα, δια τα οποία ομιλούν πολλοί και μάλιστα αρκετοί εκ προσωπικής αντιλήψεως, ως και «σύντροφοι» του και στενοί συνεργάτες του. Ο «Άρης Βελουχιώτης» κατηγορείται ευθέως ως μέθυσος, σαδιστής και ανώμαλος (κίναιδος).

Δια τις ιδιότητες του αυτός γράφει ο Βρετανός λοχαγός Ντένις Χάμσον, εις τις σελίδες 77 και 78 του βιβλίου του «Με τους Έλληνες στο Γοργοπόταμο», τα εξής:

«Η πρώτη μου εντύπωση από τον Άρη - ο οποίος αργότερα θα ήταν τόσο φιλικός μαζί μου όσο δεν ήταν ποτέ με οποιοδήποτε ξένο - ήταν δυσάρεστη. Μέσα σ' εκείνες τις στιγμές κατάλαβα κάπως το ποιόν του - ήταν κάποιος που δεν σεβόταν ανθρώπους, ένας σκληρός, ψυχρός άντρας. Νομίζω πως ήταν ο πιο αδίστακτος άντρας που γνώρισα ποτέ, ο πιο σκληρός, ο πιο ψύχραιμος. Ήταν ένας πρώην δάσκαλος, που είχε καταδικαστεί στην Ελλάδα για ομοφυλοφιλικά αδικήματα... Ένας έξυπνος, ικανός άντρας, χωρίς καρδιά, χωρίς ανθρώπινη συμπόνια, ένας θαυμάσιος ψυχολόγος, ένας φανατικός αρχηγός. Αργότερα, όταν τον γνώρισα καλύτερα, δεν είχα καμία αμφιβολία πως μετά από οινοποσία μαζί μου μιας ολόκληρης μέρας, μέσα στην πιο φιλική ατμόσφαιρα, θα με είχε κυριολεκτικό γδάρει ζωντανό αν νόμιζε πως αυτό τον συνέφερε. Εξακολουθούσε να είναι παιδεραστής και ήταν φανερό, γιατί είχε σχεδόν μυθική φυσιογνωμία - ήταν πολύ γενναίος και πέθανε από βίαιο θάνατο το 1945, όταν ένας οπαδός του τον σκότωσε, αυτόν και το αγόρι σύντροφο του με μια χειροβομβίδα. Τα κεφάλια τους τα είχαν καρφώσει σε πασσάλους και τα είχαν εκθέσει στα Τρίκαλα της Θεσσαλίας. Ήταν μια ζωηρή και σημαντική φυσιογνωμία σ' αυτή την περίοδο της ελληνικής αντιστασιακής ιστορίας».

       Αρχική Σελίδα                         Επόμενη Σελίδα