Ο Θανάσης Κλάρας ή «Μιζέριας» ή «Άρης Βελουχιώτης» είναι μία αμφιλεγόμενη προσωπικότητα. Ούτος διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο καθ' όλη την διάρκεια της εχθρικής κατοχής της Ελλάδας, το όνομα του έμεινε ανεξίτηλο μελανό στίγμα εις τις περιοχές όπου έδρασε, αλλά και εις ολόκληρο την Ελλάδα, η δε ανάμνηση του προκαλεί, δικαιολογημένα, τον αποτροπιασμό και την φρίκη. Υπήρξε ο φόβος και ο τρόμος των ανυπεράσπιστων κατοίκων της ορεινής Στερεάς Ελλάδος.
Ο Αθανάσιος Κλάρας, ο οποίος πέρασε από τον τόπον ως καταστρεπτική μανία, ως θεομηνία, γεννήθηκε το έτος 1905 εις την Λαμία. Μετά την μετά βασάνων αποφοίτηση του εκ του Σχολαρχείου, ούτος ενεγράφη το έτος 1919, εις ηλικία 14 ετών, εις την Αβερώφειον Μέση Πρακτική Σχολή Λαρίσης, του υπουργείου Γεωργίας, εκ της οποίας απεφοίτησε μετά τριετία ως Γεωργοτεχνίτης με επίδοση «Καλώς» και διαγωγή «Καλώς». Μετά το πέρας των σπουδών του τοποθετήθηκε, από του υπουργείου Γεωργίας, εις το χωρίον Μπουκιά (Παρανέοτιον) της Δράμας και ακολούθως μετετέθη εις την περιοχή των Τρικάλων. Βραδύτερο εγκατέλειψε την θέση του και κατέφυγε εις Αθήνας, όπου μυήθηκε εις τον κομμουνισμό και άρχισε την παράνομο ανατρεπτική κομμουνιστική δράση του. Την θητεία του υπηρέτησε ως δεκανέας Πυροβολικού, πλην όμως, αποκαλυφθείσης της δραστηριότητος του εντός του στρατεύματος, καθαιρέθηκε εκ του βαθμού του δεκανέα, επαναφέρθηκε εις τον βαθμό του στρατιώτου και απεστάλη εις τον πειθαρχικό ουλαμό Καλπακίου Ιωαννίνων, προς σωφρονισμό. Προηγουμένως, όμως, έγινε όργανον του Γραφείου Πληροφοριών της Μονάδος του και κατέδωσεν όσους στρατιώτες είχαν μυηθεί υπ' αυτού.
Μετά την απόλυσή του εκ του στρατεύματος επανήλθε στην Αθήνα και, καθώς δεν είχε γίνει πλήρως γνωστή η δραστηριότητα του εις τον στρατό, προσελήφθη δια βοηθητικές εργασίας, κατά το έτος 1928, εις την έκδοση της παρανόμου εφημερίδος «Ριζοσπάστης». Εν τω μεταξύ, όμως, από της ηλικίας των 20 ετών ήτοι από του 1925. είχε επιδοθεί επαγγελματικώς και εις άλλου είδους δραστηριότητας, δηλαδή ασχολήθηκε με κλοπές, πλαστογραφίας, ψευδορκίας και λοιπές αξιοποίνους πράξεις. Τούτο προκύπτει εκ του υπ' αριθμ. 21.722 πιστοποιητικού ποινικού μητρώου του, της Διευθύνσεως Εγκληματικών Υπηρεσιών, εις το οποίον περιλαμβάνονται ένδεκα καταδίκες του εις φυλακίσεις μέχρι και τεσσάρων ετών. Η πρώτη καταδίκη του έγινε την 24ην Ιουλίου 1925, οπότε καταδικάσθηκε υπό του Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης, εις φυλάκιση 2 ετών, δια κλοπή. Μετά τετραετία, ήτοι την 25ην Σεπτεμβρίου 1929, καταδικάστηκε εκ νέου δια κλοπή υπό του Πλημμελειοδικείου Αθηνών, εις φυλάκιση 20 ημερών,
Ο δεύτερος τη τάξει εις την ιεραρχία του Κ.Κ.Ε., ο Γιάννης Ιωαννίδης, εις την σελίδα 158 του βιβλίου του «Αναμνήσεις», παραδέχεται ότι ο «Άρης Βελουχιώτης» ήταν, πράγματι, «πορτοφολάς»! Συγκεκριμένως, ούτος γράφει επί του θέματος αυτού:
«Από το 1923-1925 μπήκε (ο Θανάσης Κλάρας) στη νεολαία, στην Ο.Κ.Ν.Ε. Είχε μπλέξει παλιά με κάτι πορτοφολάδες. Εμείς δεν το ξέραμε βέβαια αυτό. Κάποτε όμως οι αντιδραστικές εφημερίδες γράψανε ότι οι κομμουνιστές είναι αλήτες σαν τον Κλάρα...».
Αλλά και το θεωρητικό όργανον της Κεντρικής Επιτροπής του Κ.Κ.Ε., το περιοδικό «Νέος Κόσμος», δημοσιεύει εις το τεύχος του Σεπτεμβρίου 1950 το εισηγητικό έγγραφο του Β. Μπαρτζώτα προς την Γ' Συνδιάσκεψη του Κ.Κ.Ε., υπό τον τίτλο «Η πολιτική μας των στελεχών στο Κ.Κ.Ε. τα τελευταία δέκα χρόνια», δια του οποίου παραδέχεται ότι ο «Άρης Βελουχιώτης» ήταν γνωστός εις την ηγεσία του Κ.Κ.Ε. «για τις εκδηλώσεις του τις αλήτικες» (σ.σ. εννοεί δια τις επιδόσεις του ως σεσημασμένου «πορτοφολά») και αναφέρει μεταξύ πολλών άλλων και τα εξής:
«... Η κομματική καθοδήγηση τοποθέτησε καπετάνιο του Γενικού Στρατηγείου (του Ε.Λ.Α.Σ.) το Θανάση Κλάρα (Μιζέρια) που έκανε δήλωση και αποκήρυξε το Κ.Κ.Ε. στην 4η Αυγούστου και ήταν γνωστός για τις αλήτικες εκδηλώσεις του. Δίπλα στον Κλάρα, καπετάνιοι των περισσοτέρων Μεραρχιών και Ταξιαρχιών (του Ε.Λ.Α.Σ.) τοποθετήθηκαν
