 |
| Ο Δημήτριος Δημητρίου - Νικηφόρος, στο βιβλίο τον «Η κατοχή στα Βουνά της Ρούμελης» γράφει ότι «ο Άρης έπνιγε καμιά φορά τη θλίψη τον στο πιοτό, αλλά χωρίς να φανεί μεθυσμένος». |
Κ.Κ.Ε. προς τα μέλη του ήταν: «Ούτε ψωμί ούτε νερό στο δηλωσία Μιζέρια - Άρη».
|
| Ο Δημήτριος Δημητρίου - Νικηφόρος, στο βιβλίο τον «Η κατοχή στα Βουνά της Ρούμελης» γράφει ότι «ο Άρης έπνιγε καμιά φορά τη θλίψη τον στο πιοτό, αλλά χωρίς να φανεί μεθυσμένος». |
Την 14ην Ιουνίου 1945 ο «Ριζοσπάστης» επανέρχεται επί του θέματος της αποκηρύξεως υπό του Κ.Κ.Ε. του «Άρη Βελουχιώτη» και γράφει: «...Η Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε., αφού συζήτησε (11.6.1945) πάνω σε εκθέσεις που ήρθαν από διάφορες κομματικές οργανώσεις, αποφάσισε να καταγγείλει ανοικτά την ύποπτη και τυχοδιωκτική δράση του Άρη Βελουχιώτη (Θανάση Κλάρα ή Μιζέρια)». Και την 16ην Ιουνίου 1945 ο «Ριζοσπάστης» δημοσιεύει την απόφαση του Πολιτικού Γραφείου της Κεντρικής Επιτροπής του Κ.Κ.Ε. της 15ης Ιουνίου 1945, με τίτλο: «Προδοσία του Άρη Βελουχιώτη, η οποία αναφέρει: «Το Π.Γ. ενέκρινε τη δημοσίευση στο «Ριζοσπάστη» της απόφασης της, η οποία έχει ως εξής: Ο Άρης Βελουχιώτης (Θανάσης Κλάρας ή Μιζέριας) αφού μια φορά πρόδωσε και αποκήρυξε το Κ.Κ.Ε., γιατί λύγισε μπροστά στην τρομοκρατία του Μανιαδάκη, ξαναζήτησε στον καιρό του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα να ξαναγοράσει με το αίμα του την προδοσία του εκείνη που αναγνώρισε και καταδίκασε. Το Κ.Κ.Ε. τούδωσε τη δυνατότητα αυτή. Σήμερα, όμως, σε μια δύσκολη και κρίσιμη αυτή στιγμή, από δειλία και φόβο, παρά τις υποσχέσεις και τη συμφωνία, που στα λόγια έδειξε, απειθαρχεί πάλι, ξαναπροδίνει το Κ.Κ.Ε. με την τυχοδιωκτική και ύποπτη δράση του, που μονάχα τον εχθρό ωφελεί. Στο Κ.Κ.Ε. δεν έχει θέση κανένας, οσοδήποτε ψηλά κι αν στέκει και οσοδήποτε μεγάλος κι αν είναι, όταν οι πράξεις του δεν συμβιβάζονται με το κοινό συμφέρον και όταν παραβιάζεται η δημοκρατική εσωκομματική πειθαρχία·» («Αυριανή» 19ης Νοεμβρίου 1988 - Επιστολή Γεωργίου Μανδίκου, μέλους της Εθνικής Αντίστασης και «Η ανατομία της επαναστάσεως», Θεοφύλακτου Παπακωνσταντίνου, σελίδα 186).
Το τέλος του Άρη
«Μετά ταύτα, ο «Μιζέριας» ή «Άρης Βελουχιώτης», απελπισμένος συνεπεία της δημοσίας αποκηρύξεώς του υπό του Γενικού Γραμματέως του Κ.Κ.Ε. Νίκου Ζαχαριάδη, καταφρονημένος υπό πάντων, εγκαταλελειμμένος υπό των συντρόφων του, μη δυνάμενος να μεταβεί προς Αλβανία ή Γιουγκοσλαβία και αισθανόμενος να πλησιάζει η νέμεση της Δικαιοσύνης επί της κεφαλής του,
