Επίσης, ο Υπαρχηγός της Αστυνομίας Πόλεων Κουβάς Σωτήριος, εις το δημοσιευόμενο εις τα «Αστυνομικά Χρονικά» ιστόρημά του υπό τον τίτλο «Η ιστορία του Κ.Κ.Ε», σκιαγραφεί τον χαρακτήρα του «Άρη Βέλουχιώτη» και κυρίως τονίζει την διχασμένη προσωπικότητα του (σχιζοφρένεια) και τις απότομους ψυχοδιανοητικές μεταπτώσεις του (αλκοολισμός), υπαινίσσεται δε σαφώς την γενετήσιο διαστροφή αυτού (σεξουαλική ανωμαλία), γράφων:
«Ο Κλάρας υπήρξε συναισθηματικός ή κυνικός, κομπλεξικός και αγαθός ή σαδιστής, ασκητικός και εγκρατής ή ανώμαλος, ακόμη δε ούτος παρουσιάζει πλήθος άλλων αντιθέσεων» (τεύχος υπ' αριθ. 443 Απριλίου 1973,σελίς258).
Αξιόπιστες μαρτυρίες
για το σαδιστικό χαρακτήρα
του Άρη
Δια τον χαρακτήρα και τις «αδυναμίες» του «Άρη Βελουχιώτη», έχουν ασχοληθεί πολλοί συγγραφείς. Ο διαπρεπής λογοτέχνης και ακαδημαϊκός Στρατής Μυριβήλης, εις την σελίδα 115 του βιβλίου του «Απ' την Ελλάδα - Ταξιδιωτικά», ασχολείται με την ανωμαλία του γενετησίου ενστίκτου του «Άρη Βελουχιώτη» τον οποίον χαρακτηρίζει: «κτήνος διεστραμμένο ερωτικά και διψασμένο από τη σαδιστική λαγνεία του αίματος».
Ο διατελέσας βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Δημήτριος Χονδροκούκης, ο οποίος είχε γνωρίσει προσωπικώς τον «Άρη Βελουχιώτη», περιγράφων την δράση και τον χαρακτήρα του, αναφέρει εις την σελίδα 29 του βιβλίου του «Γκρεμίζω τον θρύλο του Άρη Βελουχιώτη» και τα εξής:
«Ο Άρης Βελουχιώτης ήταν ο υπερζηλωτής της υλοποίησης των σχεδίων του Κ.Κ.Ε. λόγω ακριβώς της ιδιοσυγκρασίας του και του κομπλεξικού ανδρικού «είναι». Γιατί, όπως έχει γίνει κοινώς παραδεκτό, ο σκληροτράχηλος αυτός καπετάνιος του Ε.Λ.Α.Σ. ήταν παθολογικά κίναιδος, πράγμα που έμμεσα το ομολογούν και στενοί του συνεργάτες σε διάφορα συγγράμματα τους». Και εις την σελίδα 65, του ιδίου βιβλίου του, συμπληρώνει: «Πολλά, πάρα πολλά έχουν λεχθεί κι έχουν γραφτεί για την σεξουαλική προτίμηση του Άρη Βελουχιώτη. Ανοιχτά κατηγορείται σαν παθητικός ομοφυλόφιλος, με σειρά περιστατικών. Μισούσε θανάσιμα τις γυναίκες».
Δια την σαδιστική εξ άλλου συμπεριφορά του «Άρη Βελουχιώτη», η οποία αποτελεί σοβαρή ψυχική ανωμαλία, ομιλεί ο άλλοτε υπαρχηγός του Κ.Κ.Ε. Γιάννης Ιωαννίδης. Ούτος γράφει τα εξής ανατριχιαστικά, ως προς τον τρόπον ψυχαγωγίας του «Πρωτοκαπετάνιου».
«Έπιανε ένα παιδί, λόγου χάρη τσοπανόπουλο. Του έλεγε: «Στάσου εκεί!». Αυτό, φοβισμένο, στεκόταν. Τραβούσε ο Άρης το πιστόλι και μπαμ μια πιστολιά κοντά στο αυτί του παιδιού. Όχι βέβαια για να το σκοτώσει. Και ύστερα: Χα, χα, ο Άρης μπροστά στους αντάρτες του. Πόσα άλλα τέτοια δε μου είπε τότε ο Σιάντος, που τα είχε μαζεμένα. Έ, μπορούσες έναν τέτοιο άνθρωπο να τον κρατάς επικεφαλής του αντάρτικου, επικεφαλής ενός μαζικού στρατού, όπως σκεπτόμασταν από τότε ακόμα ότι θα γινόταν ο Ε.ΛΑ.Σ. και προσπαθούσαμε να τον κάνουμε»; («Αναμνήσεις», σελίδα 160).
Δεν μας περιγράφει, όμως, ο Γιάννης Ιωαννίδης μερικά ακόμη από τα «άλλα τέτοια» που του είπε ο Σιάντος, αν και μόνον αυτό αρκεί δια να διαπιστωθεί ο βαθμός της νοσηρής αυτής ψυχικής διαστροφής και ανωμαλίας του εγκληματία «Άρη Βελουχιώτη». Ούτος, ως περιγράφουν οι «σύντροφοι» του, ηδονίζεται βασανίζοντας μέχρι θανάτου όσους συλλάμβανε ή παρακολουθών και παρακινώντας τους δήμιους «μαυροσκούφηδες» να υποβάλλουν αυτούς εις σαδιστικές ταλαιπωρίας.
Εξ άλλου, ο Γεώργιος Καϊμάρας, εις την σελίδα 38 του βιβλίου του «Εθνική αντίσταση του 5/42 Σ.Ε. Ψαρρού 1941-1944», αναφερόμενος και αυτός εις τις σαδιστικές μεθόδους και τα φρικιαστικά βασανιστήρια, δια των οποίων ο «Άρης Βελουχιώτης» επιβαλλότανε, τόσον επί των κατοίκων της υπαίθρου, όσον και επί των ανταρτών του, γράφει και τα εξής:
«Κατά την Κατοχή, λόγω της μειονεκτικής του θέσεως, έναντι της ηγεσίας του Κ.Κ.Ε., του μεγάλου κομματικού φανατισμού και πόθους, ο Άρης Βελουχιώτης παρουσιαζότανε ως άτομο εγωπαθές και θηριώδες, στερούμενο ανθρωπισμού και ευγενών αισθημάτων. Δια τον αγώνα του, η ανθρωπινή ζωή δεν είχε ουδεμία αξία... Ουδέποτε τον συγκίνησε η ανθρωπινή ζωή ή ο πόνος, δι' αυτό βασάνιζε, κακοποιούσε και εκτελούσε, πολλάκις δια των ιδίων του χειρών, ανθρώπους και δια μικροπαραπτώματα ακόμη (π.χ. κλοπή προβάτου ή κυψέλης κλπ.). Ήταν ανελέητα σκληρός και δεν δίσταζε να λέει ότι αν είναι να γλιτώσει ένας ένοχος, ας πάνε και εννιά αθώοι, όπως τον περιγράφει ο καπετάν Νικηφόρος (Δ. Δημητρίου) του Ε.ΛΑ.Σ., εις την εφημερίδα «Τα Νέα» της 23.9.1975».
Αλλά και ο Αμερικανός Ταγματάρχης Τζέραρντ Γουάινς, ο οποίος από του Δεκεμβρίου 1943 ήταν μέλος της Διασυμμαχικής Στρατιωτικής Αποστολής εις την Ελλάδα, αναφέρεται εις τις σαδιστικές διαστροφές του «Άρη Βελουχιώτη», ο οποίος κατ' αυτόν δεν υπολόγιζε την ανθρωπινή ζωή και δεν