πήγαινε καλά σε όλη του την ψυχική κατάσταση. Είχε πολλά ψυχολογικά προβλήματα».
Η εφημερίδα «Ελεύθερος» δημοσίευσε την 19ην Σεπτεμβρίου 1997 επιστολή του Αθανασίου Κάβουρα («καπετάν Βασίλη») εκ Λεονταρίου Αρκαδίας, ο οποίος υπηρέτησε επί μακρόν χρονικό διάστημα υπό τις διαταγές του «Άρη Βελουχιώτη», μέχρι της μεταθέσεώς του εις το 9ον Σύνταγμα Πελοποννήσου του Ε.Λ.Α.Σ., υπό τον τίτλο: «θέλουν να ηρωποιήσουν τον πιο μεγάλο προδότη». Εις την επιστολή του αυτήν ο Αθανάσιος Κάβουρας περιγράφει την διάλυση υπό του Ε.Λ.Α.Σ. του 5/42 Σ.Ε. (17η Απριλίου 1944) και την σφαγή του Αντισυνταγματάρχη Δημητρίου Ψαρρού, καταλήγοντας:
«...Στο θέμα του Ψαρρού υπήρξαμε αιμοσταγείς βασανιστές άνευ προηγουμένου και με μια λέξη τέρατα…».
Ακολούθως, περιγράφει μετά φρικιαστικών λεπτομερειών την σφαγή, υπό του ιδίου του «Άρη Βελουχιώτη», εις το χωρίον Κροκύλειον Δωρίδας, μιας νέας 20 ετών, επειδή ο υπολοχαγός αδελφός της υπηρετούσε εις τον Ε.Δ.Ε.Σ. του Ναπολέοντος Ζέρβα, την αποτρόπαια σφαγή εγκύου γυναικός και την θανάτωση του κυοφορούμενου βρέφους της. εις το χωρίον Μαυρολιθάρι Παρνασσίδας, δια παρόμοια ως και προηγουμένως, αιτία, τον φρικαλέο βασανισμό και την εκτέλεση αντιφρονούντος χωρικού εις Μοναστήρι Δομοκού και τον αποκεφαλισμό του ανηλίκου υιού του, και πολλές αλλάς περιπτώσεις, τις οποίας γνωρίζει εκ προσωπικής αντιλήψεως. Ούτος, προς επιβεβαίωση της αληθείας των ισχυρισμών του, επικαλείται την μαρτυρία των Ελασιτών Καραχάλιου και Σπυροπούλου, εκ Μαλανδρίνου Δωρίδας, οι οποίοι ήσαν παρόντες την εποχή εκείνη και έζησαν τα γεγονότα.
Επίσης, ο Αθανάσιος Κάβουρας («καπετάν Βασίλης») αναφέρεται και εις τις σεξουαλικός ανωμαλίας του «Άρη Βελουχιώτη» και περιγράφει μετά λεπτομερών συγκεκριμένες ομοφυλοφιλικές σχέσεις του μετ’ ανταρτών του Ε.ΛΑ.Σ. και μάλιστα ευθύς αμέσως μετά την υπό του ιδίου διάπραξη ειδεχθών εγκλημάτων. Τούτο αποτελεί χαρακτηριστική περίπτωσιν σαδισμού.
Εξ άλλου, ο ίδιος ο «Άρης Βελουχιώτης», υπεραμυνόμενος του εαυτού του, αφ' ενός μεν δια το μίσος και την αποστροφή που έτρεφε δια το γυναικείο φύλο. αφ' ετέρου δε δια τις σεξουαλικές διαστροφές του, προσπάθησε να δικαιολογηθεί, λέγων ότι οι ανωμαλίες του ωφείλοντο εις πάθηση, η οποία δήθεν προήλθε εκ των βασανισμών, εις τους οποίους υπεβλήθη υπό της Αστυνομίας. Ούτω, ο κομμουνιστής Καθηγητής Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος, διατελέσας και βουλευτής της Ε.Δ.Α., αφηγείται εις την εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» της 11ης Ιανουαρίου 1982, ότι ο «Άρης Βελουχιώτης» του είχε εκμυστηρευθεί πως ήταν ανίκανος, αποδίδων την πάθηση του εις βασανισμό υπό της Αστυνομίας. Και ο Κ. Γ. Καλογερόπουλος, αναφερόμενος εις το ανωτέρω περιστατικό, γράφει εις άρθρον του, εις την εφημερίδα «Ελεύθερος Κόσμος» της 17ης Ιανουαρίου 1982, τα εξής σχετικώς:
«Άσχετα προς τα αίτια, όμως, της παθήσεως, συνάγεται πως ο ελαττωματικός «πρωτοκαπετάνιος» θανάτωνε, νια να επιδεικνύει τον ανδρισμό του ή για να εκδικείται το ελάττωμα του».
Συγκεκριμένως, ο πολιτικός και νομικός σύμβουλος του Ε.Λ.Α.Σ. Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος δήλωσε, προς την εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» της 11ης Ιανουαρίου 1982, τα εξής:
«Σαν τελικό συμπέρασμα που μπορώ να πω, είναι ότι ο αρχικαπετάνιος του Ε.ΛΑ.Σ. ήταν μια δυνατή, αλλά διχασμένη προσωπικότητα (σ.σ. σχιζοφρενής). Υπέφερε από ψυχικά τραύματα, π.χ. από ισχυρό πλέγμα μειονεξίας, λόγω της διαγραφής του από το Κ.Κ.Ε., εξ αιτίας μιας «δηλώσεως μετανοίας» που είχε κάνει στο απώτερο παρελθόν. Υπέφερε ακόμη και από άλλα, ειδικής φύσεως απωθημένα, δημιουργημένα από ορισμένη λειτουργική ανεπάρκεια, που του είχε προκαλέσει ο παρατεταμένος βασανισμός του με πάγο, που τον είχαν υποβάλει, κατά την ομολογία του ιδίου... Εξ άλλου, η λειτουργική ανεπάρκεια του, για την οποία μου είχε μιλήσει ο ίδιος, του προκαλούσε αντισταθμιστική ψυχική αντίδραση και τότε φαίνεται ότι γινότανε ένας επιθετικός, σκληρός και αδυσώπητος άνθρωπος, όπως κυκλοφορούσε η φήμη στο αντάρτικο και στον πληθυσμό.
