ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ ΒΟΟΥΝ
ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ ΤΟ «ΑΓΝΟΟΥΝ»
Ο Άρης Βελουχιώτης
ήταν κίναιδος
|
Του Αριστομένη Αντωνακέα Υποστρατήγου ε.α. |
Από της μεταπολιτεύσεως του 1974 εντεύθεν, όλοι όσοι εβαρύνοντο δια εγκληματική και αντεθνική δράση επί κατοχής (27 Απριλίου του 1941-12 Φεβρουαρίου 1945), στερούμενοι του απαιτουμένου βάρους, αντί να ομολογήσουν μετά γενναιότατος και παρρησίας το λάθος των και να ακολουθήσουν πλέον την εθνική και ηθική οδό προσπάθησαν δια παντός τρόπου και δι όλων των μέσων χρησιμοποιούντες σταλινικές και γκεμπελικές μεθόδους, να διαστρεβλώσουν την ιστορία και να παραπλανήσουν τους νέους της Ελλάδος. Αρχικώς, ούτοι, κατόπιν κομματικής εντολής, επεδόθησαν μετά φανατισμού εις την καθ' υπαγόρευοιν, προς «μισθωμένους κονδυλοφόρους», συγγραφή και έκδοση βιβλίων ή μάλλον λαϊκών αναγνωσμάτων, προκείμενου, δι' υπερβολών, φαντασιώσεων και σκόπιμων ανακριβειών να μυθοποιήσουν την υποτιθέμενη «εθνική» αντίσταση των οργανώσεων του Κ.Κ.Ε., Ε.Α.Μ.-Ε.Λ.Α.Ε.-Ε.Π.Ο.Ν.-Ο.Π.Λ.Α.
Η προσπάθεια «αγιοποίησης» του Βελουχιώτη
Αφού ικανοποίησαν εν μέρει την προσπάθεια των αυτήν και επέτυχαν να συμπαρασύρουν ορισμένους εύπιστους, ανόητους και αφελείς νέους, οι ίδιοι αυτοί νοσταλγοί της βίας και της τρομοκρατίας, του εθνοκτόνου διχασμού και των ολοκληρωτικών συστημάτων, άρχισαν καλλιεργούντες. εντέχνως και συστηματικώς. την εικόνα του «μεγάλου λαϊκού αγωνιστή», του «μεγάλου πολέμαρχου», «της ηρωικής μορφής» της αντίστασης του «θρυλικού επαναστάτη»,
«της μεγάλης πολεμικής και πολιτικής φυσιογνωμίας», δια τον αλήστου μνήμης Θανάση Κλάρα ή «Μιζέρια» ή «Άρη Βελουχιώτη»!! Επίστευσαν τα λείψανα του κομμουνισμού ότι δια του τρόπου αυτού θα δημιουργούσαν στο πρόσωπόν του έναν ήρωα, έναν μάρτυρα, έναν θρύλο.
Μάλιστα, την πρώτη θέση εις εγκωμιασμόν εγκληματίου κατέχει ο βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Στέφανος Τζουμάκας, ο οποίος, ως υπεύθυνος γραμματεύς της «επιτροπής διαφώτισης» του Κινήματος, δι’ εγκυκλίου του, της 9ης Ιανουαρίου 1980, προς τα Γραφεία των τοπικών επιτροπών του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. συνέστησε όπως αφαιρεθούν εξ αυτών οι φωτογραφίες του Ελευθερίου Βενιζέλου και του Γεωργίου Παπανδρέου και εις την θέση των αναρτηθούν οι αντίστοιχες των πρωτεργατών του διεθνούς κομμουνισμού Μαρξ και Ένγκελς, ως και αυτές των λαϊκών συμβόλων του «Κινήματος». «Άρη Βελουχιώτη» και Στέφανου Σαράφη!
Η επικρατούσα εκείνη την εποχή βαθύτατη ηθική σήψη, η δημιουργηθείσα ιδεολογική σύγχυση, ως και η υφισταμένη κάμψη του εθνικού φρονήματος, συνετέλεσαν εις την αντιμετώπιση των γενομένων αλλεπαλλήλων προκλήσεων του κοινού αισθήματος, μετά τοιαύτης αδιαφορίας και παθητικότητας, ώστε οι θρασείς και θλιβεροί συνοδοιπόροι του κομμουνισμού οι λάτρεις του «Άρη Βελουχιώτη» οι κατεχόμενοι υπό σαδομαζοχιστικών ψυχολογικών διαστροφών,
