Χαλκευμένο το Σύμφωνο Ιωαννίδη - Δασκάλωφ»
ΕΠΙΣΤΟΛΗ
του Ιστορικού Τμήματος της Κεντρικής
Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος
Ελλάδας που έστειλε σε απάντηση της
επιστολής του εργαζόμενου νέου και που
δημοσιεύθηκε στο «Βήμα» της 10ης Ιανουαρίου
1993, έχει ως εξής:
Αξιότιμε
κύριε Διευθυντά,
Στο
φύλλο της εφημερίδας σας της περασμένης
Κυριακής 20 Δεκεμβρίου, δημοσιεύτηκε άρθρο
με την καθιερωμένη μορφή επιστολή, του κ.
Γιάννη Μαρίνου, που εμφανίζεται σαν «εργαζόμενος
νέος» - αν και δεν είναι - και με τίτλο: «ΚΚΕ:
Συνεπές στην ιστορία του».
Στο
άρθρο αυτό γίνεται μια ακόμα συκοφαντική
επίθεση ενάντια στο κόμμα μας, το ΚΚΕ, με
αβάσιμα στοιχεία και με αυθαίρετους
ισχυρισμούς. Γι αυτό και παρακαλούμε να
φιλοξενήσετε την παρακάτω απάντηση μας:
Ο κ.
Μαρίνος δεν είναι η πρώτη φορά που
επιτίθεται κακόβουλα στο ΚΚΕ,
διαστρεβλώνοντας αυθαίρετα την ιστορία και
τις θέσεις του. Είναι μόνιμη «φροντίδα» και
απασχόληση του. Δικαίωμα του. Δεν είναι,
όμως επιτρεπτό -έτσι πιστεύουμε- να
συκοφαντεί και να λασπολογεί, αξιοποιώντας
πλαστά και προβοκατόρικα στοιχεία.
Και ένα
τέτοιο στοιχείο είναι το δήθεν «ντοκουμέντο»
που προβάλλει στο δημοσίευμα του την
περασμένη Κυριακή.
Ισχυρίζεται
ο κ. Μαρίνος ότι είναι «επίσημο» και ότι «υπεγράφη
στις 12 Ιουλίου 1943 (μεσούσης δηλαδή της
κατοχής)...». Στην πραγματικότητα ούτε
επίσημο είναι, ούτε υπογράφηκε κάτι τέτοιο.
Πρόκειται για πλαστό και προβοκατόρικο
κείμενο, που σκαρώθηκε και δημοσιεύθηκε με
πηχυαίους τίτλους στις τότε εφημερίδες την
περίοδο της κατοχής, για να συκοφαντηθεί το
ΚΚΕ και να υπονομευθεί το ΕΑΜ και
γενικότερα ο Εθνικοαπελευθερωτικός Αγώνας.
Το
κείμενο αυτό διαψεύστηκε, στιγματίστηκε
και καταγγέλθηκε από το ΚΚΕ. Ο ίδιος ο
Γιάννης Ιωαννίδης, που εμφανίζεται να το
έχει υπογράψει, το διέψευσε. Το
χαρακτήρισε πλαστό και έκφρασε την απορία
και την έκπληξη του πώς ήταν δυνατό να
υπόγραφε ένα τέτοιο «σύμφωνο» και μάλιστα
έξω από την Ελλάδα, όταν δεν είχε απουσιάσει
από την Αθήνα.
Να τι
είπε συγκεκριμένα για το ζήτημα αυτό στον κ.
Αλέκο Παπαπαναγιώτου σε μαγνητοφωνημένη
αφήγηση του που κυκλοφόρησε σε βιβλίο από
τον εκδοτικό «θεμέλιο» με τίτλο: «Αναμνήσεις
· Προβλήματα πολιτικής του ΚΚΕ στην Εθνική
Αντίσταση 1940-1945»... «Εκείνη την
ημέρα, το απόγευμα, ενώ είχα ανταμώσει με το
Σβώλο και είχαμε συνεργασία. Καθορίσαμε την
συνάντηση και με την άλλη μέρα. Το πρωί
εκείνης της ημέρας, βγήκαν οι εφημερίδες με
πηχυαίους τίτλους για το σύμφωνο Ιωαννίδη -
Δασκάλοφ, που υπεγράφη η ομάδα της
προηγούμενης, όπως γράφανε. Ποιος την έκανε
αυτή τη δουλειά; Φυσικά η «Ιντέλιντζενς
Σέρβις...». Στην ερώτηση «ο Δασκάλοφ τι ήταν
τότε;», ο Γ. Ιωαννίδης απάντησε: «Μα και
μέχρι σήμερα δεν μπόρεσα να μάθω τι διάολο
ήταν αυτό το όνομα. Υπάρχει, δεν υπάρχει;
Είναι πραγματικό όνομα ή δεν είναι;».
Το πλαστό
αυτό σύμφωνο που σκαρώθηκε είτε από τις
υπηρεσίες του Γκαίμπελς, είτε από την «Ιντέλιντζενς
Σέρβις», δεν ήταν το μοναδικό. Παρόμοιο είδε
το φως της δημοσιότητας και σε βάρος του Ν.
Ζαχαριάδη.
Το νέο
αυτό τερατούργημα, που αυτή τη φορά είχε
δήθεν υπογραφεί από το Ν. Ζαχαριάδη και τον
Ρωσογιουγκοσλάβο αξιωματικό Γαβρήλοβιτς,
δημοσιεύτηκε στην ακροδεξιά εφημερίδα «Ελληνικό
Αίμα». Η ηγεσία του ΚΚΕ το κατάγγειλε και
κατέθεσε μήνυμα ενάντια στους διευθυντές
της εφημερίδας Πηνιάτογλου, Βοβολίνη και
Μήλιο για συκοφαντία. Στη δίκη που έγινε
αποδείχθηκε η πλαστότητα του περιβόητου
συμφώνου. Η απόφαση δημοσιεύτηκε στο «Ριζοσπάστη»
στις 26 του Οκτώβρη.
Στη δίκη
αυτή, μάρτυρες κατηγορίας αναφέρθηκαν και
στο προηγούμενο ψευτοσύμφωνο Ιωαννίδη
Δασκάλωφ και επισήμαναν την πλαστότητα του.
Παραθέτουμε
μερικά αποσπάσματα από τις καταθέσεις τους.
Ο
Νεόκοσμος Γρηγοριάδης απαντώντας σε
ερώτηση για το τι γνωρίζει για το σύμφωνο
Ιωαννίδη - Δασκάλωφ, δήλωσε: «Συκοφαντικο. Ο
Ιωαννίδης ούτε μια στιγμή δεν έφυγε από την
Αθήνα και συνεπώς τα λεγόμενα ότι
υπογράφηκε στη Σόφια είναι ένα ψεύδος,
ακόμη. Το ξέρω καλά σαν πρόεδρος της Κ.Ε. του
ΕΛΑΣ».
Ο
στρατηγός Ευρίπίδης Μπακιρτζής κατέθεσε
για το ίδιο «σύμφωνο», ότι «ο πρεσβευτής της
Ελλάδας στο Παρίσι κ. Π. Αργυρόπουλος
διέψευσε με δημοσίευμα του σε γαλλικά φύλλα
την είδηση, χαρακτηρίζοντας το συκοφαντικό
και τονίζοντας ότι συντάχθηκε στη
βουλγαρική πρεσβεία της Αθήνας».
Ο Ν.
Ζαχαριάδης κατέθεσε ότι το πλαστό σύμφωνο
το διάβασε όταν ήταν στο Νταχάου, στο
επίσημο όργανο του χιτλερικού «Φέλκισε
Μπεομπάχτερ» και τόνισε πως «τα Σύμφωνα
αυτά τα χάλκευαν η Γκεστάπο και οι κύκλοι
της διεθνούς αντίδρασης».
Ο
Γιώργος Σιάντος, απορρίπτοντας τα πλαστό «Σύμφωνα»
υπογράμμισε ότι το ΚΚΕ αγωνίστηκε κατά των
Γερμανοιταλών και των Βουλγάρων και
ανέφερε χαρακτηριστικά ότι 100 και πλέον
μέλη του ΚΚΕ τουφεκίστηκαν από τους
Βούλγαρους, επειδή αρνήθηκαν να υπογράψουν
δήλωση ότι δέχονται τη βουλγαρική
υπηκοότητα! Αυτή είναι η αλήθεια.
Το ΚΚΕ
πράγματι είναι συνεπές στην ιστορία του.
Στην εβδομηντάχρονη αγωνιστική ιστορία του
για τα συμφέροντα του λαού και του τόπου,
για τη λευτεριά, την εθνική ανεξαρτησία, την
ειρήνη, την δημοκρατία και την κοινωνική
πρόοδο.
Το
Ιστορικό Τμήμα της Κ.Ε. του ΚΚΕ.
Δημοσιεύτηκε επίσης και στις 28 Ιανουαρίου 1993 στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο».
Αρχική Σελίδα Τι «ξέχασε» να πει το ΚΚΕ
