ΤΟ ΧΤΥΠΗΜΑ

   Ο στρατιωτικός αρχηγός Ευάγγελος Καλαμπαλίκης, από το παρελθόν είχε γίνει γνωστός από τον πάταγο που είχαν προκαλέσει οι Βούλγαροι με κατηγορίες εναντίον του, το 1925.

Τον κατηγορούσαν για την εξόντωση πολλών «κομιτατζήδοτρόφων» στο παραμεθόριο χωριό Τερλίζ στο Βαθύτοπο της Δράμας. Είχαν έρθει τότε, με τον Βουλγαρικό θόρυβο για ανακρίσεις Σουηδοί και Ολλανδοί αξιωματικοί της κοινωνίας των Εθνών, της ΚΤΕ (του προπολεμικού ΟΗΕ).

Στη κατοχή παρασύρθηκε και αυτός από το Σαράφη και βρέθηκε στον ΕΛΑΣ. Μα αισθανόταν μεγάλη αηδία και αγανάκτηση με όλα τα καμώματα και τα μασκαραλίκια περί Σλαβομακεδόνων και ΣΝΟΦ.

   Η ευκαιρία τώρα παρουσιάζεται τις πρώτες μέρες του Οκτωβρίου με το πραξικόπημα για το οποίο κάνει λόγο και ο Σαράφης

Ο Καλαμπαλίκης αποφάσισε αδίστακτα για το άμεσο κεραυνοβόλο πλήγμα κατά των προδοτών. Σκέφτηκε όμως , για λόγους εθνικούς, για να μη γίνει από τους Γιουγκοσλάβους κανένας θόρυβος περί κακομεταχειρίσεως μειονοτήτων δεν έπρεπε να γίνουν γνωστά τα πραγματικά αίτια της στάσεως και των κεραυνοβόλων μέτρων, που ετοίμαζε για την αντιμετώπιση τους. Εξήγησε δε στους έμπιστους συνεργάτες του ότι, για τα προσχήματα, θα εκδώσει διαταγή μετακινήσεως του Τάγματος προς νότο, προς άλλη περιοχή και αυτοστιγμεί θα το πλήξει διότι δεν συμμορφώθηκε με την διαταγή του εκείνη με βεβαιότητα ότι δεν είχε καμία διάθεση συμμόρφωσης.

   Το πλήγμα ήταν άμεσο, κεραυνοβόλο αιματηρό. Πάνω από πενήντα «αυτονομιστές» σκοτώθηκαν πριν προλάβουν οι υπόλοιποι να καταφύγουν πανικόβλητοι στο Γιουγκοσλαβικό έδαφος, όπου τους περισυνέλλεξαν οι «πάτρωνες» τους.

   Ο χαρακτηρισμός δεν είναι αυθαίρετος. Αποδεικνύεται ακριβώς από τη περισυλλογή και την περίθαλψη που βρήκαν οι φυγάδες για την οποία έγιναν και τα διαβήματα και οι διαμαρτυρίες του ΕΛΑΣ προς τους Γιουγκοσλάβους. Όταν δε επιτελής της 9^ης Μεραρχίας, ο Κ. Καρμής, ήρθε σε επαφή με παρτιζάνους του Τίτο γι’ αυτό το λόγο, του έδωσε μια πρωτότυπη απάντηση ο Βλαχώφ (ο πατέρας της Μακεδονίας των Σκοπίων):

   --Βαρντάρ ναςς ή μόρε ναςς.

   Δηλαδή, δικός μας ο Αξιός, δικές μας και οι εκβολές του στη θάλασσα.

   Η απάντηση θυμίζει τώρα, λίγο το χαρτοκλέφτη με το δικό του επιχείρημα «Δική μου η τράπουλα, δικοί μου και οι άσσοι»

Περιστασιακές θεωρίες, όπως περιστασιακός μένει και ο θεωρητικός.

Τ   ούτος, ο Βλαχώφ, που έδειχνε στον Κ. Καρμή τα μαλλιά του που άσπρισαν στους αγώνες του για τη Μακεδονία, ήταν βοεβόδας (καπετάνιος) του Βουλγαρομακεδονικού κομιτάτου της Σόφιας. Τώρα όμως την υπόθεση των κομιτατζήδων, την αναλαμβάνει ο Τίτο, με το κράτος των Σκοπίων που κατασκευάζει. Και ο Βούλγαρος αρχικομιτατζής θα γίνει κομμουνιστής Σλαβομακεδόνας.

   Το κεραυνοβόλο κτύπημα κατά των αυτονομιστών του Γκότσεφ το κατάφερε ο τότε υπολοχαγός, διοικητής Τάγματος Παύλ. Τσάμης. (Θα μείνει μεταπολεμικά στο στρατό και θα αποστρατευτεί με το βαθμό του ταξίαρχου). Αλλά η κομμουνιστική ηγεσία, παρά τη προδοτική εξέγερση και τη φυγή στη Γιουγκοσλαβία, θα δείξει «μεγαλοψυχία». Το προδότη Γκότσεφ, θα τον ξαναβρούμε κατά τον συμμοριτοπόλεμο … «Υπουργό» του Μάρκου!

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 1.  Έκθεση Σλόμποντα 

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 2 . Το Συνέδριο της Τριανταφυλλιάς               

 Αρχική Σελίδα