ΤΟ ΓΑΛΛΙΚΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ
Ήταν πολύ πιο μαζικό από το ελληνικό και
βέβαια εξ ίσου ανόητο. Ας πούμε μερικά.
Το Γαλλικό «Πολυτεχνείο» είναι γενικώς
γνωστότερο, διότι αποτέλεσε το αποκορύφωμα
του περιωνύμου «Κινήματος Αμφισβητήσεως»,
το όποιο, βλάστησε το 1964 στο Πανεπιστήμιο
Μπέρκλεϋ της Καλιφόρνιας, πέρασε γρήγορα
στα πανεπιστήμια της Δυτ. Γερμανίας, της
Ιταλίας, της Ολλανδίας, δια να φθάσει τον
Μάιο 1968 να συνταράξει την Γαλλία, με την
κατάληψη επί μια εβδομάδα όλων των
πανεπιστημιακών σχολών του Παρισιού.
Στόχος του «Γαλλικού Πολυτεχνείου» υπήρξε
αρχικά μεν το «κατεστημένο» σε όλες του τις
μορφές στην εξέλιξή του όμως κυρίως το
Γκωλικό καθεστώς. Αν δεν αποκτούσε αυτόν
τον πολιτικό στόχο οι φωνές και τα
συνθήματα κατά του «κατεστημένου» δεν
επρόκειτο να έχουν απήχηση μεγαλύτερη
εκείνης πού προκάλεσαν τα αυτά συνθήματα
εις τις προηγηθείσες χώρες.
Ότι προβίβασε την Γαλλική φοιτητική
αμφισβήτηση εις επαναστατική θύελλα ήταν ο
στόχος «Ντε Γκωλ», ο όποιος, κυβερνών σαν
μονοκράτορας επί δεκαετία, είχε φέρει
κατάσταση απελπισίας τα πολιτικά κόμματα.
Τα τελευταία αυτά, αφού έχασαν την μία
κατόπιν της άλλης όλες τις εκλογές και
δημοψηφίσματα πού είχαν διεξαχθεί από του
1958, έφθασαν εις τοιαύτη απόγνωση, ώστε δια
του κοινού υποψηφίου των Μιτεράν, με στόχο
να διαβάλουν την εκλογική παντοδυναμία του
στρατηγού να μιλούν ανοικτά περί «διαρκούς
πραξικοπήματος» (Le coup d' etat permanent). Η κατάληψη
της Πανεπιστημιακής Σχολής της Ναντέρ από
την φοιτητική ομάδα του Κόν - Μπεντίτ, τον
Μάρτιο 1968, χαιρετίστηκε από τα κόμματα, αλλά
και από ορισμένες ξένες υπηρεσίες, οι
οποίες είχαν κάθε λόγο να δυσφορούν δια την
έξοδο της Γαλλίας από το ΝΑΤΟ, δυο χρόνια
προηγουμένως; βρίσκοντας ουρανόπεμπτη
ευκαιρία, δια να πλήξουν τον Ντε Γκωλ!
Στους επακολουθήσαντες δύο μήνες, ή φοιτητική θρυαλλίδα κλιμακώθηκε, από τα κόμματα και τον Τύπον, στην κοινωνική εξέγερση, η οποία έφθασε, περί τα μέσα Μαΐου, να κάψει κυριολεκτικά το κέντρο των Παρισίων. Εις την κρίσιμη στιγμήν, όμως, ο στρατηγός Ντε Γκώλ, άριστος τεχνίτης του ψυχολογικού πολέμου, κατόρθωσε να μετατρέψει την εις βάρος του παγίδα εις επιστρεφόμενο βέλος κατά των αντιπάλων του! Την μίαν μέρα κάλεσε τα τάνκς του στρατηγού Μασσύ εις τις πύλες των Παρισίων δια να εκφοβίσει τους εξεγερθέντες, εν συνεχεία δε συνέγειρε σε παλλαϊκή συγκέντρωση τους υποστηριχτές του, ανάγγειλε την διάλυση της Εθνοσυνελεύσεως και την άμεση προκήρυξη εκλογών. Αηδιασμένη η «σιωπηλή πλειονοψηφία» του Γαλλικού λαού από τις εικόνες αναρχίας του Μαΐου, συνέρευσε στις κάλπες την τελευταία μέρα του Ιουνίου, για να δώσει στον Ντε Γκωλ την μεγαλύτερη πλειονοψηφία πού κέρδισε εις όλη την σταδιοδρομία του. Όσο δια τις κεφαλές της εξεγέρσεως, όσες δεν ρίχθηκαν στις φυλακές, διέφυγαν στις γειτονικές χώρας, δια να κάμουν την αυτοκριτική τους!