Ο πρόεδρος του Πανεπιστημίου, παρόντος και
του κυβερνήτη της Πολιτείας, κάλεσε την
Εθνοφρουρά του Οχάιο να διαλύσει την
διαδήλωση. Δεν πρόλαβε να πλησίαση τους
διαδηλωτές το τάγμα των Εθνοφρουρών και
εδέχθη βροχή λίθων, οπότε και χωρίς καμία
προειδοποίηση άνοιξε πυρ κατά των φοιτητών.
Αποτέλεσμα: Τέσσερις νεκροί και εννέα
βαρέως τραυματίες. Το γεγονός; κατατάραξε,
τότε, ολόκληρη την Αμερική, αλλά δεν είχε
ούτε πολιτικές ούτε δικαστικές επιπτώσεις.
Ειδικά δε, η δικαστική διερεύνηση του
έκλεισε (βλ.Times της 8.9.1975) με την απόρριψη και
της αστικής αγωγής αποζημιώσεως των
οικογενειών των θυμάτων εναντίον του τότε
κυβερνήτη του Οχάιο, του προέδρου του
Πανεπιστημίου, των δυο επί κεφαλής
αξιωματικών της Εθνοφρουράς και των
πυροβολησάντων οπλιτών. Προηγουμένως, είχε
κινηθεί και η ποινική διαδικασία αλλά
εναντίον των... οργανωτών της διαδήλωσης
φοιτητών, ενώ μία προσπάθεια του μετέπειτα
υπουργού Δικαιοσύνης, Έλ. Ρίτσαρντσον, να
παραπέμψει σε ομοσπονδιακό ορκωτό
δικαστήριο οκτώ εκ των εθνοφρουρών, με την
κατηγορία της χρήσης καταχρηστικής
δυνάμεως (excessive force) δια την καταστολή της
διαδήλωσης, απερρίφθη από τον πρόεδρο του
δικαστηρίου, προ πάσας ακροαματικής
διαδικασίας.Έτσι, κατόπιν πενταετούς; διαδικασίας, ή Αμερικανική δικαιοσύνη, πολιτειακή και ομοσπονδιακή, απεφάνθη ομοφώνα ότι η χρησιμοποιηθείσα «δύναμη» δια την διάλυση της διαδήλωσης»; του Κεντ δεν υπήρξε καταχρηστική, σε σχέση προς τις περιστάσεις!...
