Προηγούμενη Σελίδα

Η ΤΡΙΤΗ ΕΚΔΟΧΗ

    Αργότερα, το 1984, με καθυστέρηση 40ετών και αφού οι εμπλεκόμενοι είχαν ‘απέλθει’ του κόσμου τούτου, παρουσιάζεται μια τρίτη εκδοχή,  αποκτήσεως του  "Συμφώνου" από το ΕΑΜ, η οποία αναιρεί τις πιο πάνω. Προέρχεται από τον Γάϊο Γ. Μαράκα, ο οποίος κατά  την   Κατοχή ήταν μέλος του ΕΑΜ. Ας  παρακολουθήσουμε αποσπάσματα από την αφήγηση του:

   Αφηγείται στη συνέχεια ο  Μαράκας, τον τρόπο με τον οποίο αφαίρεσε το έγγραφο από το γραφείο της Ιταλικής υπηρεσίας πληροφοριών στη Καλαμάτα.

    Είναι αστείος, ο ισχυρισμός του Μαράκα, ότι είχε πρόσβαση στο Α2 γραφείο του Ιταλικού Συντάγματος και ότι μπορούσε να παρακολουθεί "τις διάφορες κινήσεις" του Μπέλλα και Αλεσαντρίνι!  Το να ισχυρίζεται κάποιος ότι έχει επιτελέσει μια ηρωική πράξη  έχει  υποχρέωση  να  προσκομίσει  και  τις  αναγκαίες  αποδείξεις. Διαφορετικά παραμένει εκτεθειμένος...

    Την ίδια "ηρωική πράξη" προβάλλει    και ο Τ. Χ., στην εφημερίδα "Η Μάχη" γράφοντας νεκρολογία για τον Γάϊο Μαράκα Τ.(άκης)  Χ.(ιουρέας), Γάιος Γ. Μαράκας - αντί μνημόσυνου - "Η Μάχη", 14 Φλεβάρη 1994.

    Για την ιστορία θα πρέπει μνημονευθούν  και τα έξης: Στην είσοδο του Ιταλικού Φρουραρχείου υπήρχαν, δύο φρουροί και δίπλα τους, στον τοίχο, ήταν μία πινακίδα, ή οποία προειδοποιούσε εισερχόμενο, ότι έπρεπε να χαιρετίσει ρωμαϊστί: "Si saluta alla Romana"! (Χαιρετάτε Ρωμαϊκά).

    Ο Μαράκας αναφέρει ότι είχε το "ελεύθερο" να εισέρχεται όχι μόνο στο Φρουραρχείο, άλλα  και  στο  γραφείο Α2 όταν αυτοί (δηλαδή ο  Bella και ο Alexandrini) απουσίαζαν..."! Φαίνεται  ότι, Ο Μαράκας, θεωρούσε αφελείς τους αναγνώστες του το με το να ισχυρίζεται τέτοια πράγματα. Όποιος έχει υπηρετήσει  στον στρατό γνωρίζει το Α2 Γραφείο, ακόμη και εν καιρώ ειρήνης, ποτέ δεν παραμένει χωρίς κάποιον υπεύθυνο. Το αναγραφόμενο, ότι το Α2 γραφείο του 64ου Συντάγματος, σε κατεχόμενη μάλιστα χώρα, ήταν ανοικτό με απόρρητα έγγραφα στην κοινή θέα, δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια και θα πρέπει ο Μαράκας σκόπιμα να έγραφε τέτοια παραμύθια.

    Όπως είχε πληροφορήσει τον συγγραφέα Νίκο Ι. Ζερβή (Ιούλιος   1990) ο αείμνηστος Σωτήριος Γ. Παπαδόπουλος, έμπορος, ο οποίος τότε είχε υποχρεωθεί από   τους Ιταλούς να εκτελεί χρέη διερμηνέως στο Ιταλικό Φρουραρχείο - όπου και το Α2 γραφείο:

    Και κατά τα ανωτέρω, ο Μαράκας - μια και δεν υπάρχει πια αντίλογος - παρουσιάζει το Α2 γραφείο σαν "ξέφραγο αμπέλι", στο όποιο μπορούσε να εισέρχεται ακόμη και τα  βράδια, όποτε θέλει.

  ΤΙ ΑΠΕΓΙΝΑΝ ΟΙ ΙΤΑΛΟΙ; 

    Οποσδήποτε οι Bella και Alexandrini ήταν ανακατεμένοι στην υπόθεση του "Πρωτοκόλλου". Ενδιαφέρον λοιπόν παρουσιάζει να δούμε τι απέγιναν κατά τα επόμενα χρόνια της δίνης του πολέμου:

    Παρουσιάζουμε πιο κάτω ότι έχει γραφεί από Εαμικής πλευράς, για τους δύο Ιταλούς αξιωματικούς, του Α2 του 64ου Συντάγματος     Πεζικού. Πρόκειται για αποκυήματα φαντασίας που αντιφάσκουν μεταξύ τους.

1. Γάιος Μαράκας: Συνάντηση Άγγλων και Ιταλών στην Καλαμάτα "Η Μάχη", 27 Φλεβάρη 1984" ...Ο   Ταγματάρχης  Henry διέταξε τους Bella και Αlexandrini  να φύγουν για το βουνό μαζί με όσους Ιταλούς με τον οπλισμό τους  […] βγήκαν με τον οπλισμό τους στο βουνό και πολέμησαν μαζί με τους αντάρτες του ΕΛΑΣ μέχρις ότου Αγγλικό υποβρύχιο παρέλαβε του αξιωματικούς. Εξαίρεση ο Αlexandrini που δικάστηκε και εκτελέστηκε..."

2.  Γιάννης Η. Σχινάς. Η Εθνική Αντίσταση στη Μεσσηνία. Αθήνα 1984. σελ 88: "Οι Bella και Alexandrini και μερικοί άλλοι αξιωματικοί ξαναγύρισαν και με τον Henry ανέβηκαν στη Σίτσοβα. Από εκεί από Μάνη με υποβρύχιο φυγαδεύτηκαν στην Ιταλία. Αυτά μας αφηγήθηκε ο Γάϊος και δεν έχουμε κανένα λόγο να μη τα πιστέψουμε!"

3. Γιαννούλης Παναγιωτόπουλος, Αντίλαλοι μιας εποχής, Καλαμάτα 1986 σελ 222. "Ο ΕΛΑΣ τους βοηθά να φύγουν για την πατρίδα τους Ιταλία, ,όπου πήραν μέρος στο αντάρτικο της πατρίδας τους"!

Οι πιο πάνω συγγραφείς, από Εαμικής πλευράς, δεν είχαν προφανώς, διαβάσει όσα είχε γράψει ο συναγωνιστής τους, για τους δύο   Ιταλούς αξιωματικούς. Βλ. Δημήτρης Νικολής, Ιστορική πορεία του   Ελληνικού Έθνους. Η Εθνική Αντίσταση Αθήνα 1983 σελ. 239, όπου ο ΕΑΜίτης συγγραφέας αποκαλεί τους δύο Ιταλούς αξιωματικούς: "διακεκριμένα γουρούνια και φονιάδες του Ιταλικού φασισμού".

    Σε σχόλιο μάλιστα τοπικής εφημερίδας, λίγους μήνες  μετά την Απελευθέρωση, αναφέρεται ότι στο "Πρώτο κατάλογο εγκληματιών πολέμου" δεν είχαν συμπεριληφθεί αξιωματικοί του εχθρού, οι όποιοι είχαν υπηρετήσει στην Καλαμάτα και είχαν διαπράξει εγκλήματα κατά του Ελληνικού Λαού. Και κατέληγε ή εφημερίδα: "Αλλά μήπως πρέπει να ξεχάσουμε τον Σμίθ της Γκεστάπο, τον έκφυλο Ζόζεφ, τον Μπέλλα, τον Αλεξαντρίνι και τόσα άλλα καθάρματα; "Ας ελπίσουμε ότι θα συμπεριληφθούν εις τον δεύτερον κατάλογον. Βλ. Σημαία 23 Μαΐου 1945.

Συνοψίζοντας διαπιστώνουμε:

α) Ο Γάιος Μαράκας αφηγείται παραμύθι, όταν λέγει ότι  "πολέμησαν με  τους αντάρτες του ΕΛΑΣ" και ότι "... ο Αλεξαντρίνι [...] δικάστηκε και εκτελέστηκε" και ότι τους υπόλοιπους Ιταλούς παρέλαβε Αγγλικό υποβρύχιο"!

β) Ο Γιάννης Σχοινάς αναπαράγει αναλήθειες, όταν γράφει ότι "Από τη Μάνη με υποβρύχιο φυγαδεύτηκαν στην Ιταλία".

γ) Ο Γιαννούλης Παναγιωτόπουλος γράφει αποκύημα φαντασίας, όταν βεβαιώνει ότι "... μάθαμε ότι και οι δυο έφτασαν στη Β. Ιταλία, όπου πήραν μέρος στο αντάρτικο της πατρίδας τους".

Η μοναδική αλήθεια ότι το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ (ΚΚΕ) παρά το γεγονός, ότι οι δύο αυτοί Ιταλοί αξιωματικοί υπήρξαν απηνείς διώκτες των μαχητών της Αντίστασης, τους άφησε ελεύθερους να επιστρέψουν στην πατρίδα τους, όπως και οι τρεις προηγούμενοι συγγραφείς μας βεβαιώνουν. Το πλαστό  "Πρωτόκολλο υπήρξε το διαβατήριο τους. Είχαν εξαγοράσει τη ζωή τους οποία είχαν προσφέρει προς το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ (ΚΚΕ). Τέλος θα πρέπει να σημειωθούν και τα εξής:

Ο αμερόληπτος αναγνώστης μπορεί αβίαστα να διαπιστώσει τις διάφορες ιστορίες της εαμικής πλευράς και να λάβει ένα δείγμα της ανεύθυνης γραφής της.

Στο Επόμενο: Ένας κομμουνιστής ομολογεί                                                            Αρχική Σελίδα