ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΕΚΘΕΣΕΩΣ ΤΑΓΜΑΤΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
ΛΑΚΩΝΙΑΣ
Ονοματεπώνυμον συντάκτου:
ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Διεύθυνσις
κατοικίας ΟΔΟΣ ΣΚΟΥΦΑ 36 ΑΘΗΝΑΙ
Ημερομηνία
Συντάξεως από 1-10/1/1955.
Θ
Ε Μ Α
Περί της Ιστορίας των ταγμάτων
Ασφαλείας Σπάρτης από Ι-ΧΙ-43 ότε
συνεκροτήθησαν μέχρι 3-Χ-1944 ότε διελύθησαν.
Η
επικράτησις του ΕΛΑΣ (της προδοσίας)
υπήρξεν πλήρης, από τον Αύγουστον
1943 μέχρι τέλους Οκτωβρίου1943
συνετρίβησαν και αι τελευταίαι εστίαι
αντιστάσεως των ηρωϊκών αξιωματικών,
οίτινες επλήρωσαν με την ζωήν των το
ατίμωτο στολίδι της Ελληνικής ελευθερίας.
Το Κομμουνιστικόν ΕΑΜ, ενέτεινεν και
ανέπτυξεν άπασαν την ανατρεπτικήν του
δράσιν και έπνιξεν εις το αίμα πάσαν
αντίδρασιν οθενδήποτε προερχομένην προς
κατάλησιν της αιώνιας Ελλάδος και ένταξίν
της εις το στρατόπεδο των σλάβων, που
ηγωνίζετο και αγωνίζεται και σήμερον ακόμη,
δια μίαν παγκόσμιον κοινωνικήν ανατροπήν.
Τότε,
αρχάς Οκτωβρίου 1943, μόνον αι Εθνικαί
επιτροπαί της Σπάρτης και του Γυθείου, του
ιλάρχου Βρεττάκου, ετολμούσαν ακόμη να
αντιδρούν και να κινούνται κατά της
αχαλινώτου προδοσίας, ομοίως ελεύθεροι και
αδούλωτοι την ψυχήν Έλληνες ήρχισαν να
αντιδρούν και να αμύνωνται κατά των
σατανικών εγκλημμάτων του ΕΑΜ. Ο Μυστράς η
Σοχά, το Σκλαβοχώρι, οι Γοράνοι, υπήρξαν οι
πρωτοπόροι της επαναστάσεως κατά των εγκληματιών. Ο αείμνηστος Γ. Καργάκος, ο
Λεωνίδας Β. Παπαδάκος εις επίθεσιν της
δολοφονικής ΟΠΛΑ ημύνθησαν και έτρεψαν εις
φυγήν τους δολοφόνους. Ο υποφαινόμενος
συληφθείς διά διαταγής του ΕΛΑΣ οδηγήθη εις
στρατόπεδον Αναβρυτής και κατεδικάσθη εις
θάνατον. Την ημέραν της εκτελέσεώς μου, επτά
ηρωϊκά παιδιά της Σοχάς με επί κεφαλής τον
Λεωνίδαν Γ. Παπαδάκον, νυν υπάλληλον Ο.Τ.Ε με
προφανή κίνδυνον της ζωής των, με
απηλευθέρωσαν και η πρώτη ομάς υπό την
αρχηγίαν μου εσχηματίσθη επί του
Ταϋγέτου.
Θεωρώ
υποχρέωσιν να αναγράφω τα όνόματα των
πρώτων αυτών ηρωϊκών Λακώνων, που οι
πλείστοι επλήρωσαν με την ζωήν των το
τόλμημά των, αλλά έδωσαν την απαρχήν εις το
ξαναζωντάνεμα των ελπίδων του Λακωνικού
Λαού. Η πρώτη εστία αντιστάσεως εσχηματίσθη
εις την ηρωϊκήν Σοχάν.
1) Αρχηγός Λεωνίδας Βρεττάκος Γεωπόνος
2) Λεωνίδας Β. Παπαδάκος 3) Γεώργιος
Καργάκος 4) Τάκης Β. Παπαδάκος 5) Λεωνίδας Γ.
Παπαδάκος 6) Γ. ΤΣΕΤΣΙΚΑΣ 7) Ευστράτιος
Παπαδάκος 8) Δημ. Οικονομόπουλος 9) Κ.
Ασημακόπουλος 10) Δ.Σ. Κρητικός 11)
Θεμιστοκλής Γούτος 12) Νικόλαος Κουράκης 13)
Γεώργιος Μενούτης 14) Νικόλαος Κουτσούλης
15) Ηλίας Νικολόπουλος.
Είχε
προηγηθή η ηρωϊκή αντίστασις του Μυστρά εις
ένοπλον επίθεσιν του Ε.Λ.Α.Σ και η
αιχμαλωσία δωδεκάδος Μυστριωτών μεταξύ των
οποίων και τα ανήλικα τέκνα του κ. Δημ.
Δημητρακάκη, ο ηρωϊκός ούτος πατέρας δεν
εκάμφθη, αλλά εξακολουθούσε να θυσιάζη τα
τέκνα του δια την ιδέαν της Πατρίδος.
Επηκολούθουσε την 29ην Οκτωβρίου επίθεσις
του ένοπλου Ε.Λ.Α.Σ κατά της εν Σπάρτη
κατοικίας μου και ο φόνος εντός αυτής του
Γεωργίου Καργάκου, ενώ ταυτοχρόνως
εξεδηλούτο επίθεσις κατά της ετέρας εστίας
του ηρωϊκού Μυστρά, και επυρπολούντο οικίαι,
αι φλόγες των οποίων ήναψαν ακόμη
περισσότερον το αίσθημα της αντιστάσεως
κατά των αιμοχαρών ελασιτών. Ως ήτο
επόμενον, άμεσος υπήρξεν η επαφή μετά των
Μυστριωτών και σύνδεσμοι ορίσθησαν μεταξύ
Μυστρά - Σπάρτης και εκρατήθησαν πλησίον
μου ο Λεωνίδας Μαυρακάκης και Νικ.
Σμυρνιοτόπουλος. Από τα δραματικά αυτά
γεγονότα, ο πατριωτικός παλμός των Λακώνων
ανεπτερώθη και το παράδειγμα του Μυστρά και
της Σόχας ηκολούθησε σύμπασα η κοινωνία της
Σπάρτης. Η άμυνα της κοινωνίας αποτελεί
φυσικόν νόμον. Την περίοδον αυτήν, τα
εγκλήματα των EAMοσλαύων Κομμουνιστών
είχον ξεπεράσει τα όρια πάσης φαντασίας. Αι
ανατριχιαστικαί των λεπτομέρειαι
ξεπερνούν τα όρια της ανθρώπινης αντοχής
και φαντασίας και είχον δημιουργήσει το
μίσος και την αγανάκτησιν κατά των
ξενοδούλων αυτών καθαρμάτων. Η σύγκρουσις
με τους νομοταγείς έλληνας πολίτας ήτο
πλέον αναπόφευκτος προς αυτοάμυναν της ανά
πάσαν στιγμήν απειλουμένης ζωής των, δεν
ήτο πλέον δυνατόν να οδηγούνται προς σφαγήν
(και βρέφη ακόμη) αθώοι Έλληνες πατριώται
και το χειρότερον, το πλέον προδοτικόν και
επαίσχυντον, να στιγματίζονται με το στίγμα
του προδότου διά να καλύπτονται τα
αποτρόπαια εγκλήματα του ΕΑΜ. Ο Λοχαγός
Αργείτης απεσταλμένος της Κυβερνήσεως
Καΐρου και κατελθών εις περιφέρειαν
επιδαύρου - Λυμηράς - εφοδιασμένος με όλα τα
μέσα (ασυρμάτους) διά να επικοινωνή και
μεταδίδει χρήσιμους πληροφορίας εις το
Στρατηγείον Μέσης - Ανατολής, κατεδιώχθη
απεινώς παρά του ΕΛΑΣ και συλληφθείς
εξετελέσθη μαζύ με άλλους πατριώτας
εις το Μοναστήριον Ελώνης επί του
Πάρνωνος (Γ. Τουρκοβασίλην, Δ. Μενούτην
αδελφούς Α και Π. Δαρβίρη ............) Εις τα
ηρωϊκά Ανώγεια Σπάρτης επικρατούσε μια
Εθνική πνοή και οι ελασίτες συνέλαβον και
εξετέλεσαν κατά τα μέσα Σεπτεμβρίου τον
έφεδρον αν/γόν Δ. Σαχλάν τους εθνικόφρονας
πολίτας Ι. Κόνιαρην, Γ. Παναγάκον, Ν.
Νικολόπουλον Κ. Τόμπρον, εις την Άρναν όπου
το λημέρι των ληστανταρτών του Κ.Κ.Ε. επί του
Ταϋγέτου, εις τα τσέρια όπου υπάρχει μία
φρικαλέα έκτοτε σπηλιά, δεκάδες αθώων
πατριωτών εθανατώθησαν σκληρά. Είναι τόσα
τα προηγηθέντα κακουργήματα του ΕΛΑΣ προ
της επικειμένης ιδρύσεως των Ταγμάτων
ασφαλείας Λακωνίας, ώστε εξέλιπεν και ο
τελευταίος δισταγμός διά την αυτοάμυναν
του εθνικόφρονος κόσμου εφ’ όσον ουδαμού
υπήρχεν σωτηρία.
Εκείνο
πάντως που είχεν αποφασιστικήν σημασίαν
ήτο το επεισόδειον της επιθέσεως κατά της
οικίας μου και ο εμπρησμός του Μυστρά.
(28/10/43). Εκατοντάδες Σπαρτιατών με επί
κεφαλής τον νυν Δήμαρχον Σπάρτης κ. Βεν.
Ζερβέαν, τον Συν/χην ε.α.
κ. Σ. Παπαηλιού, τον Πρόεδρον του
Δικηγορικού Συλλόγου κ. Παν. Γεράσιμον, τους
Δικηγόρους κ.κ. Β. Βεκράκον Αθ. Βαλασάκην Μιχ.
Παπαδόπουλον Νικολ. Τσιριγότην, Ηλ.
Αρειτάκον, Παν. Σαλβαράν, Δ. Σαλβαράν Νικίαν
Κυρούσην, Πέτρον Τσιριγώτην Ανδρ. Ματάλαν
και τους ιατρούς Σπύρον Κοσσονάκον
Ηλίαν Χατζάκον Κων/νον Ιατρού, Δ. Γούτον
Διον. Βλαχάκην Μιχ. Χαρίδαν και τον τότε
Δήμαρχον Γρ. Πετράκον τον εργολάβον
Δημοσίων έργων κ. Ηλ. Γρηγόρην ο Μυστράς και
η Σοχά εν τω σύνολώ της τα
δύο αυτά πρωτοπόρα ηρωϊκά χωριά το
Σκλαβοχώρι και τ’ ανώγεια - ζητούσαν να
τεθώ επί κεφαλής μιας εθνικής Σταυροφορίας
προς σωτηρίαν του τόπου μας - της ιστορικής
Λακωνίας.
Αρχική Σελίδα Η Σύνθεση του Τάγματος.
