Κατά τη διάρκεια της νύχτας 13-14 Ιουνίου πάνω από 15.000 άτομα, μεταξύ των οποίων πάνω από 1.200 παιδιά, εξορίστηκαν από τη Λετονία σε μακρινές περιοχές της Σοβιετικής Ένωσης. Τα άτομα αυτά τα ξύπνησαν τη νύχτα και τους έδωσαν λιγότερο από μια ώρα να ετοιμαστούν για το ταξίδι. Επετράπη να πάρουν μαζί τους μόνο ότι μπορούσαν να κουβαλήσουν. Οτιδήποτε άλλο κατασχέθηκε από το κράτος. Ο κόσμος στοιβάχτηκε σε προετοιμασμένα βαγόνια φυλακές. Οι άνδρες χωρίσανε από τις οικογένειες τους και στάλθηκαν σε φυλακές με αγκαθωτά συρματοπλέγματα. Οι γυναίκες και τα παιδιά προωθήθηκαν στις επονομαζόμενες εγκαταστάσεις των Gulag. Τα βαγόνια φυλακές με το περιεχόμενο τους έκαναν εβδομάδες ταξιδιού. Πολλοί, ιδιαίτερα παιδιά οι άρρωστοι και οι γέροι πέθαναν στο ταξίδι.

Καμία λέξη δεν αναφέρθηκε σε καμία εφημερίδα στη Λετονία για το συμβάν της νύχτας. Οι συγγενείς δεν είχαν καμιά πληροφορία για τους εξορισμένους. Καμία υπηρεσία, περιλαμβάνοντας την αστυνομία, έδιναν πληροφορίες ή κάποιου είδους βοήθεια. Τα τραίνα γνωριζόντουσαν από σημειώματα που έριχναν οι εξορισμένοι, αλλά ελάχιστα έφθασαν σε συγγενείς και φίλους προς τους οποίους απευθυνόντουσαν. Κατά την ίδια νύχτα 11.000 εξορίστηκαν από την Εσθονία και 21.000 από τη Λιθουανία.