ΟΙ
ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΕΣ
Συνεχίζει
βέβαια ο Άρης
να ισχυρίζεται
άλλοτε ότι το
ΕΑΜ ήταν
εναντίον της
ενέργειας και
άλλοτε ότι η
ενέργεια ήταν
καταδικασμένη
σε αποτυχία
γιατί η γέφυρα
ήταν πολύ καλά
οχυρωμένη και
οι Ιταλοί ήταν
ενήμεροι και
είχαν πάρει
αυξημένα μέτρα
ασφαλείας...
Όταν κατάλαβε ο
Άρης ότι οι
άλλοι δεν
δέχονταν τις
αντιρρήσεις
του αλλά ήταν
αποφασισμένοι
να προχωρήσουν
οπωσδήποτε,
ζήτησε αναβολή
για 2-3 μέρες
μέχρι να φτάσει
ο σύνδεσμος από
την Αθήνα που
είχε στείλει
στην Κεντρική
επιτροπή του
ΕΑΜ (ΚΚΕ) για να
πάρει έγκριση
για τη
συμμετοχή του...
 |
Στις 20
του μηνός μετά
από απόφαση
του Ζέρβα
οργανώθηκε
αναγνωριστική
περίπολος από
ΕΔΕΣ και ΕΛΑΣ.
Η εντολή ήταν
να γυρίσουν σε
48 ώρες. Για αυτή
αναφέρεται
και ο Μάγιερς
στην «Ελληνική
Περιπλοκή»
σελ 71...
Στις 22, ο
Ζέρβας κάλεσε
το Μάγιερς και
τον Άρη σε
σύσκεψη.
Επειδή οι
μέχρι τότε
πληροφορίες
έλεγαν ότι στο
βόρειο άκρο
της γέφυρας
δεν υπήρχε
εγκατεστημένη
μόνιμη ισχυρή
Ιταλική
δύναμη, το
σχέδιο δεν
προέβλεπε
συγκρότηση
τμήματος
κρούσης παρά
μόνο για το
νότιο άκρο...Έτσι
βάσει του
αρχικού
σχεδίου του
Ζέρβα,
προβλεπόταν «απλώς
αιφνιδιαστική
ενέργεια μιας
ομάδας προς
εξουδετέρωση
των σκοπών και
κατάληψη του
εκεί
πολυβολείου».
|
Τόσο ο
Μάγιερς όσο και
ο Άρης
συμφώνησαν για
το σχέδιο. Ο
Άρης όμως
εξέφρασε πάλι
τις
επιφυλάξεις
του ως προς την
πιθανότητα
επιτυχίας της
ενέργειας και ζήτησε
την αναβολή της
για άλλες 3
μέρες!!!! Τότε ο
Ζέρβας του είπε
ότι η
επιχείρηση θα
γίνει μέχρι τις
25 Νοεμβρίου και
του δήλωσε ότι
δεν πρόκειται
να υπάρξει άλλη
αναβολή και η
επιχείρηση θα
γίνει και χωρίς
τη συμμετοχή
του ΕΛΑΣ - «Θα
προχωρήσω
λοιπόν μόνος
και ο Θεός
βοηθός».
Και όπως γράφει
ο Κομνηνός
Πυρομάγλου : «Ο
Άρης
Βελουχιώτης
συνέλαβε τη
σημασία και την
απήχησι που θα
είχε στην
ψυχολογία του
Ελληνικού λαού
το εγχείρημα
αυτό και παρ'
όλες τις
αντιρρήσεις
του- για να μη
φανή ότι δεν
συμμορφώνεται
και με τη
γραμμή των
Αθηνών-δέχθηκε
να συμμετάσχη
ενεργώς» («Ο
Δούρειος Ίππος»,
σελ. 43)
Τέλος
πάντων με τα
πολλά, τελικά
υπήρξε
πληροφορία την
τελευταία
στιγμή ότι ΚΑΙ
το βόρειο τμήμα
φυλασσόταν
καλά οπότε
άλλαξε το
σχέδιο και
στάλθηκαν και
εκεί αντάρτες.
Ακόμα και την
ύστατη στιγμή
κατά την οποία
όλα τα τμήματα
βρίσκονταν στο
χώρο
συγκέντρωσης (τοποθεσία
Πλακωτό) έτοιμα
για εξόρμηση ο
Άρης ζήτησε
τη μετάθεση της
ώρας επίθεσης
στις 6 το πρωί
της επόμενης
μέρας (26)
ισχυριζόμενος
ότι είχε
πληροφορίες
από τον αντάρτη
Γιάννη
Αγουρίδη ότι τα
συρματοπλέγματα
που
περιέβαλλαν τα
φυλάκια και τα
βάθρα της
γέφυρας ήταν
ηλεκτροφόρα
και είχαν
τοποθετηθεί σε
αυτά παγίδες!
Ο Ζέρβας
απέρριψε
ασυζητητί την
πρόταση,
θεωρώντας
απαράδεκτη τη
διεξαγωγή της
ενέργειας κατά
τη διάρκεια της
ημέρας! Την
ίδια απάντηση
έδωσε στον Άρη
και ο Μάγιερς.
Τελικά
αναγκάστηκε να
υποχωρήσει...
Ο Άρης λοιπόν
παρά τις
συνεχείς
προσπάθειες
και παρά τις
εντολές των
προϊσταμένων
του (Κεντρική
επιτροπή ΚΚΕ),
δεν πέτυχε τη
ματαίωση της
ενέργειας,
ΣΥΡΕΤΑΙ
κυριολεκτικά
από ανάγκη για
να μην
μονοπωληθεί
αυτή η πράξη
Εθνικής
αντίστασης από
το Ζέρβα. Σε
συνομιλία του
με τον
Πυρομάγλου
λέει : «Δεν
είμαι τρελός ν'
αφήσω σ' εσάς
αυτή τη μεγάλη
ευκαιρία...ας
λένε ό,τι
θέλουν στην
Αθήνα» («Ιστορικόν
Αρχείον
Εθνικής
Αντιστάσεως»,
Κομνηνός
Πυρομάγλου) ή
σε άλλη
διατύπωση «Αυτοί
στην Αθήνα
είναι κόπανοι,
νομίζεις ότι θ'
αφήσω σε σας
την
πρωτοβουλία
τώρα που
αρχίζει ο
αγώνας;» («Ελευθεροτυπία»,
7 Οκτωβρίου 1976)
Ιδού πως
περιγράφει (ο
αριστερών
φρονημάτων,
καθηγητής
Γαλλικής
φιλολογίας)
Κομνηνός
Πυρομάγλου τις
τελευταίες
στιγμές πριν
την επίθεση : «Η
διαταγή
εκκινήσεως δια
την
επιχείρησιν
είχεν ορισθή
δια την 6.30' το
απόγευμα της 25
Νοεμβρίου 1942. Η
ώρα ήτο 6.15' και ο
Άρης ήτο ακόμη
αναποφάσιστος.
Τα τμήματα των
Εθνικών ομάδων
είχον λάβει
διαταγήν να
εκκινήσουν την
6.30'». Ο Ζέρβας
στρεφόμενος
προς τον Άρην
του λέγει : «Άρη,
πρέπει να πάρης
την απόφασή σου.
Εγώ σ' ένα
τέταρτο ξεκινώ.
Προσωπικώς για
σένα είναι
ζήτημα τιμής».
Και ο Άρης,
αρκετά
στενοχωρημένος
: «Το
αντιλαμβάνομαι.
Θα ακολουθήσω
παρά τας
διαταγάς του
ΕΑΜ»!
Αρχική
Σελίδα
Επόμενη Σελίδα
