ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ - ΨΕΜΑΤΑ - ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ

Ύστερα από λίγες μέρες η Αστυνομία έπιασε με τις «ομαδικές συλλήψεις» για «ύποπτο κομμουνιστή» και τον Σταυρόπουλο και τον εκτόπισε στην Σαμοθράκη. Στο Κρατητήριο τον επισκέφθηκε ο Νικολαΐδης δυο φορές και του έδωσε σε δυο δόσεις το γενναίο ποσό των 50.000 δραχμών. (50 δραχμές σημερινές). Το Κ.Κ.Ε. δεν διατιμούσε πολύ ακριβά τα κεφάλια των «Εθνοπροδοτών» και την προσπάθεια των «παιδιών». Ό Νικολαΐδης δεν του έδωσε μόνο το μεγάλο και πλούσιο φιλοδώρημα άλλα και την σύσταση: «Όπου κι' αν είσαι, όπου κι' αν βρίσκεσαι, πρέπει να εξακολούθησης ακούραστα τον ιερό αγώνα...».

Ο Τερζόπουλος αποκαλύπτει επίσης στην απολογία του ότι: «ο καθοδηγητής Παπαγεωργίου του έδωσε «πενταροδεκάρες» (ανά 2.000 και 3.000 δραχ.) και στο τέλος τον έβαλε να υπογράψη αποδείξεις για 50.000 δραχ. Δεν ήταν μικρός και ο Τερζόπουλος.

Οι μικροί κι' όταν έκαμναν μεγάλα εγκλήματα έπαιρναν «πενταροδεκάρες». Οι μεγάλοι όμως και τρανοί είχαν «πλούσια τα ελέη» και ορθάνοικτο στην διάθεση τους το κομματικό ταμείο. Ο Καζάκας, ο Φάνης ή Μπαρτζώτας και οι άλλοι βαθμούχοι πήραν εκατομμύρια, όπως αποδείχθηκε στην δίκη στρατολογίας και οικονομικής διαχειρίσεως, για καπέλα, σκουλαρίκια, για μεταξωτά υποκάμισα και για έκτακτα έξοδα, έκτακτες ανάγκες κ.τ.λ., κ.τ.λ.

Στο νησί της εξορίας είχε την ευκαιρία ο Σταυρόπουλος να εκτιμήσει και την φιλαλήθεια των βαθμούχων και «στελεχών του Κόμματος». Μια βραδιά είδε με έκπληξη του μαζεμένους σ' ένα θάλαμο τους συνεξορίστους του απ' την Αθήνα, Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις, που κατείχαν υψηλά «πόστα» στην κομματική ιεραρχία, να κάμνουν πολιτικό μνημόσυνο του Κοφίτσα, να τον εκθειάζουν και εξυμνούν και ν' αποδίδουν τον φόνον του στην... Ιντζέλιζεν Σέρβις!... Τόλμησε κάποια στιγμή να τους ρωτήση με πολλή διστακτικότητα: Μα είστε βέβαιοι πώς σκότωσε η Ιντζέλιζεν Σέρβις τον Κοφίτσα; Πώς όχι; του αποκρίθηκαν. Χωράει αμφιβολία! Ποιος άλλος θα τον σκότωνε; Συ δηλαδή δεν το πιστεύεις; Αϊ;

—Το πιστεύω και το παραπιστεύω.. Ποιος άλλος θα τον σκότωνε; είπε και ο Σταυρόπουλος... Κόντευε να μην έχη κι' αυτός καμιά αμφιβολία ότι η Ιντζέλιζεν Σέρβις και όχι ο ίδιος πυροβόλησε τον άμοιρο Μοίραρχο!...

Και ο καθηγητής Βασδέκης επίσης λέγει στην απολογίαν του:

—Εις το Κομμουνιστικόν Κόμμα έλεγαν διά τον Κοφίτσα, ο οποίος ήτο και οικογενειακός μου φίλος, ότι υπεστήριξε και βοήθησε τους κομμουνιστάς τον καιρό της κατοχής, τους ειδοποίησε να φύγουν, τους ενεθάρρυνε μέσα στα κρατητήρια και κινδύνευσε πολλές φορές να τουφεκισθή απ' τους Γερμανούς, διότι δεν τους έδιδε τους καταλόγους των κομμουνιστών. Πώς να φαντασθώ ότι όλα αυτά ήσαν ψέματα, ότι έκαμαν νερά και αυτοί τον σκότωσαν την στιγμήν μάλιστα πού φώναζαν να συλληφθούν οι δολοφόνοι;!...

Ο Ανθυπασπιστής κ. Θ. Παπαδόπουλος πήγε να τον φέρη απ' το νησί στην Θεσσαλονίκη, για την ανάκριση. Σ' όλη την διαδρομή δεν του είπε τίποτε.

Μονάχα σαν βγήκαν στην προκυμαία της Θεσσαλονίκης του είπε :

—«Καλός άνθρωπος ήταν ο μακαρίτης, Γιώργο. «Αδικα χάθηκε».

—«Σας τα είπαν όλα οι άτιμοι»; φώναξε ο Σταυρόπουλος. ανοίγοντας διάπλατα τα μάτια του ενώ το αίμα ανέβαινε γοργό απ' την οργή στο κεφάλι του. «Με το νι και με το σίγμα...» οι άτιμοι! «Σε βάζουν στην φωτιά και έπειτα σε προδίδουν. Θα τους δείξω και εγώ, θα τα πω όλα». Και τα είπε. Προσπάθησε μονάχα να υποστηρίξει ότι φύτεψε μια σφαίρα στο κεφάλι του Μοιράρχου απ' τον φόβο και την επιβολή του Νικολαΐδη! Στο δικαστήριο επίσης απολογήθηκε με ειλικρίνεια. «Το 1941, είπε, έμεινα δίχως πατέρα και προστάτης οικογενείας. Άρχισα να δουλεύω σκληρά για να συντηρήσω την οικογένειάν μου. Έγινα στην κατοχή ακόμα και υπηρέτης. Είδα ανθρώπους να πεθαίνουν στον δρόμο από την πείνα. Αυτό μ' έκαμε να νοιώσω ένα μεγάλο μίσος για τον καταχτητή».

To 1944 ένας φίλος του τον μύησε στην Ε.Π.Ο.Ν. Απ' εκεί πέρασε στον εφεδρικό Ε.Λ.Α.Σ. και έπειτα στον Ε.Λ.Α.Σ. του βουνού. Κάποτε τον πέρασαν από «ανταρτοδικείο» ως αναρχικό και απείθαρχο... Λίγο έλειψε να χάση το κεφάλι του. Τον γλίτωσε κάποια γνωστή του αντάρτισσα, πού είχε τα μέσα και παρουσιάσθηκε μάρτυρας του... Πήγε έπειτα σ' έναν λόχο πολυβόλων, στην Χαλκιδική, πού ήταν ο καλλίτερος.

Όλοι οι άνδρες είχαν καινούργιο και τέλειο οπλισμό. Αλλά μια μέρα ύστερα απ' την Βάρκιζα τους πήραν τα καινούργια όπλα και τους έδωσαν άλλα παμπάλαια «τελείως άχρηστα» Αυτά και παράδωσαν!...

Η αδιάκοπη θεωρία στον «Ε.Λ.Α.Σ.» «για λαϊκή δημοκρατία» και καλλίτερη κοινωνία του έκαμε, ομολογεί, πολλή εντύπωση.

Ο Γ. Βαρδουλάκης                            Αρχική Σελίδα