ΣΥΜΦΩΝΟΝ

Εν Ελαφίνη σήμερον την 22 Αυγούστου 1943 οι υπογεγραμένοι Άγγλος αντισυνταγματάρχης Έγγξ, αντιπρόσωπος διασυμμαχικού στρατηγείου εις τον ΕΛΑΣ, συνταγματάρχης Ι. Κλέος αντιπρόσωπος της ΠΑΟ και Γ. Κικίτσας αντιπρόσωπος του ΕΛΑΣ, κατόπιν εγκρίσεως εκατέρας των οργανώσεων συνεφωνήσαμεν προσωρινώς τα κάτωθι:

1) Αναγνωρίζεται η οργάνωσις ΠΑΟ και αι ανταρτικαί ομάδες (ΕΣ) ως εθνική οργάνωσις έχουσα αποστολήν να κινηθή εναντίον του κατακτητού εν Ελλάδι υπερ αυτής και των συμμάχων

2) Ο αντιπρόσωπος του διασυμμαχικού Στρατηγείου έχει την υποχρέωσιν να επιληφθή τα του ανεφοδιασμού των τμημάτων του ΕΣ δι’ οπλισμού και πυρομαχικών διά ρίψεων.

3) Πας αρχηγός ενόπλου τμήματος οφείλει να γνωστοποιή την παρουσία και την διέλευσιν του εκ των προτέρων εις πάσα ένοπλον ομάδα εκατέρας των οργανώσεων προς πρόληψιν παρεξηγήσεων.

4) Από της υπογραφής του παρόντος πρωτοκόλου πας αρχηγός ενόπλου τμήματος φέρει βαρυτάτην ευθύνην, εάν τη υπαιτιότητί του λάβη χώραν σύγκρουσις.

5) Από της λήψεως του παρόντος πρωτοκόλλου και άνευ χρονοτριβής θα αφεθώσι οι τυχόν κρατούμενοι εξ εκατέρας των οργανώσεων οπαδοί της άλλης.

6) Πας αρχηγός ενόπλου τμήματος οφείλει να κοινοποιήση εγγράφως ή προφορικώς το παρόν πρωτόκολλον εις τα εγγύς αυτού ευρισκόμενα τμήματα.

7) Αι ανταρτικαί ομάδες ΕΛΑΣ-ΠΑΟ αναλαμβάνουν την υποχρέωσιν αλληλοϋποστηρίξεως εις περίπτωσιν συγκρούσεων μετά των Ιταλών, Γερμανών ή Βουλγάρων

8) Ζώνη δράσεως του αναρτικού σώματος (στρατού της ΠΑΟ) καθορίζεται το όρος Βέρμιον και συγκεκριμένως νοτίως της νοητής γραμμής Βέρμιον-Νάουσα.

Διά την συμμαχική αποστολήν: ΕΓΓΞ

Διά την ΠΑΟ: ΚΛΕΟΣ

Διά τον ΕΛΑΣ: ΚΙΚΙΤΣΑΣ

Με τούτο το πρωτόκολλο ανά χείρας φθάνει ο Κλέος (Συνταγματάρχης Ι. Μουστεράκης) στο Περτούλι, όπου έχει την έδρα του το Γενικό Στρατηγείο του ΕΛΑΣ, το Κοινό Γενικό Στρατηγείο και η Βρετανική Αποστολή.

§ Ότι συνελήφθη και κρατείται – σε κρατητήριο – ο απεσταλμένος αντιπρόσωπος του Παπάγου στρατηγός Ν. Τσιπούρας

§ Ότι διαλύθηκαν κι όλας στους Άγιους Πάντες τα τμήματα της ΠΑΟ με διαταγή του Σαράφη.

§ Ότι και ο ίδιος θα μείνει στο Περτούλι υπό επιτήρηση.

Για της κατηγορίες του ΕΑΜ κατά της ΠΑΟ και την απόφαση του κοινού γενικού, γράφει ο ίδιος ο Σαράφης:

«Κατά την συζήτηση που έγινε στο Κοινό Στρατηγείο παρουσιάσαμε όλα τα στοιχεία που είχαμε στα χέρια μας για τη δράση της ΠΑΟ και αποκρούσαμε την συμμετοχή της καίτοι ανήκαν σε αυτήν αξιωματικοί σαν τον Μουστεράκη, Αργυρόπουλο κλπ. Ο συνταγματάρχης Μουστεράκης διαβεβαίωσε πως η κεντρική διοίκηση της ΠΑΟ ήταν αντίθετη σε τέτοιες ενέργειες των οργάνων της και ύστερα από ζωηρή συζήτηση αποφασίστηκε από το Κοινό Στρατηγείο να δοθεί καιρός στην ΠΑΟ να πάρει τα μέτρα της. Να απαλλαγεί από τα αντιπατριωτικά στελέχη και οπαδούς που παρεισέφρησαν σ’ αυτήν και έτσι να δημιουργηθούν με τις προϋποθέσεις για την συνεργασία, την υπογραφή του συμφωνητικού και την συμμετοχή στο Κοινό Στρατηγείο».

Με τις Κομουνιστικές δολοπλοκίες δεν βγάζεις άκρη. Από τη μια υπογράφουν σύμφωνο φιλίας με μια οργάνωση και από την άλλη κατηγορούν την ίδια οργάνωση ότι έχει «αντιπατριωτικά» στελέχη.

Αλλά και με τις Αγγλικές δολοπλοκίες δεν βρίσκει κανείς εύκολα άκρη. Ο Σαράφης γράφει ότι έδρασε με την σύμφωνη γνώμη του Κοινού Γενικού Στρατηγείου και δεν λέει ψέματα. Το επιβεβαιώνει και ο Χρήστος Ζαλοκώστας που εκθέτει πώς αποφασίστηκε η αποστολή στρατηγού της Ιεραρχίας στο Κοινό Στρατηγείο.

Γιατί όμως αυτή η καταδίκη σε θάνατο της ΠΑΟ. από τους Άγγλους;

Ένας λόγος είναι ότι η Βρετανική «S.O.E» είχε διαβρωθεί από αριστερούς πράκτορες. Σημαίνων στέλεχος ο ταγματάρχης Τζέημς Κλούγκμαν στέλεχος του Κ.Κ. Μ.Βρετανίας και συνεργάτης του επίσης στελέχους του ΚΚΜΒ και πράκτορα της KGB από το 1935 Γκάυ Μπέρτζες. Το ίδιο και ο περιβόητος Χάρολντ (Κιμ) Φίλμπυ κ.α. Οι κύριοι αυτοί ως πράκτορες της KGB είχαν επαφή με την Γ' κομμουνιστική Διεθνή της Μόσχας και ακολουθούσαν εντολές...
Ο Κρις Γουντχάουζ στη σελ.215 του βιβλίου του «Το μήλο της έριδος» γράφει:

«Υπήρχε στην πραγματικότητα μια υποσυνείδητη συμμαχία ανάμεσα στον Ε.Λ.Α.Σ και στην «S.O.E» Καΐρου...»

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Η Αγγλική κατασκοπεία προωθούσε εκείνη την περίοδο ένα δικό της πράκτορα στη Μακεδονία και στις γραμμές του ΕΛΑΣ.

Πρόκειται για τον μυστηριώδη κόκκινο συνταγματάρχη Μπακιρτζή. Ξεκίνησε από τον ΕΚΚΑ (Ψαρρός). Όταν υπογραφόταν η συνθήκη ανήκε στο ΕΚΚΑ, αλλά ήταν ο μόνος που είχε προταθεί τόσο από το ΕΚΚΑ, όσο και από τον ΕΛΑΣ σαν αρχηγός του Κοινού Επιτελείου.

Τη περίοδο αυτή ακριβώς βρίσκονται στο Κάιρο τρία σημαίνοντα στελέχη του ΚΚΕ: Π. Ρούσσος, Α. Τζίμας, Κ. Δεσποτόπουλος και ένας συνοδοιπόρος ο Η. Τσιριμώκος. Μαζί τους οι αντιπρόσωποι της ΕΔΕΣ και ΕΚΚΑ Κ. Πυρομάλογλου και Γ. Καρτάλης εκεί βρίσκουν τον Μπακιρτζή.

Ο Μπακιρτζής έχει ήδη φτάσει και ασχολείται με «παράνομο τύπο στην Αίγυπτο» (αφηγείται ο Πυρομάλογλου). Οι Άγγλοι θέλουν να τον στείλουν στη Νότιο Αφρική σαν «ανεπιθύμητο», αλλά παρεμβαίνει τόσο ο Καρτάλης, όσο και ο Πυρομάλογλου και οι Άγγλοι …πείθονται να γυρίσει στην Ελλάδα. Γυρίζει μαζί με την αποστολή που προαναφέρθηκε και τους τελευταίους μήνες του 1943 αρχίζει κουβέντα με τον ΕΛΑΣ και τελικά προσχωρεί στις τάξεις του.

Κοινώς πήγε στην Αίγυπτο και όταν γύρισε άρχισε συνεννοήσεις με τον ΕΛΑΣ!

Για τον Μπακιρζή ο Κρις Γουντχάουζ γράφει στο «Μήλο της Έριδος»:

Ο Μπακιρτζής, που θα εμφανισθεί πολλές φορές σ' αυτή την αφήγηση, ανήκε, από άποψη πολιτικών συμπαθειών, στην αριστερά του Κέντρου. Στην ασυνήθιστη σταδιοδρομία του, είχε αποκτήσει πολλούς και διάφορους τίτλους και ιδιότητες, που αποτελούσαν μια παράξενη συλλογή. Για τις υπηρεσίες του στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, είχε τιμηθεί με το βρετανικό παράσημο Διακεκριμένων Υπηρεσιών. Για τη συμμετοχή του, μαζί με άλλους δημοκρατικούς αξιωματικούς (συγκεκριμένα των συνταγματαρχών Ψαρού, Σαράφη και Τσιγάντε, που θα τους συναντήσουμε πάλι στα επόμενα), στο αντιμοναρχικό κίνημα του 1935, καταδικάστηκε ερήμην σε θάνατο και έγινε γνωστός σαν "κόκκινος συνταγματάρχης". Στην πρώτη φάση της Κατοχής, ήταν πράκτορας των βρετανικών αρχών, με τα ψευδώνυμα "333" και "Προμηθέας"· πριν λήξει η φάση αυτή, διέφυγε στην Αίγυπτο και επέστρεψε στην Ελλάδα σαν ένας από τους ηγετικούς παράγοντες δυο διαφορετικών και εχθρικών μεταξύ τους αντιστασιακών οργανώσεων, διαδοχικά. Επανήλθε στο στράτευμα με το βαθμό του στρατηγού. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος σε μια σκιώδη κυβέρνηση της Αριστεράς, που είχε προορισμό να ματαιώσει την κατάληψη της εξουσίας από την αναγνωρισμένη εξόριστη κυβέρνηση· ωστόσο, βοήθησε πολύ στο ν' αποτραπεί επανάσταση της Αριστεράς στη Θεσσαλονίκη, ταυτόχρονα με τη δεκεμβριανή επανάσταση του 1944 κατά της αναγνωρισμένης κυβερνήσεως στην Αθήνα. Άξιζε καλύτερο τέλος απ' αυτό που του επιφύλαξε η μοίρα: τον Σεπτέμβριο του 1946, η ελληνική κυβέρνηση τον εκτόπισε και, τον Μάιο του 1947, αυτοκτόνησε, στην Ικαρία.

Το 1944 είναι αρχηγός όλου του ΕΛΑΣ Μακεδονίας. Ένας πράκτορας των Άγγλων στρατηγός του ΕΛΑΣ και διοικητής του ΕΛΑΣ Μακεδονίας.

Δεν είναι και λίγο. Και βέβαια βασικός λόγος να θυσιαστεί η (ανίδεη από τέτοια παιχνίδια) ΠΑΟ.

Βέβαια το ΚΚΕ αρνείται ότι ο στρατηγός του ήταν πράκτορας των Άγγλων (όχι θα παραδεχόταν ότι ο δεύτερος τη τάξει στρατηγός του θα ήταν πράκτορας των Άγγλων), αλλά τα δεδομένα πείθουν ότι ο Κρις λέει αλήθεια.

Τα βρετανικά στρατεύματα ανακατέλαβαν την υπόλοιπη Ελλάδα ανεμπόδιστα. Ο στρατηγός Μπακιρτζής έδειξε σε μεγάλο βαθμό πνεύμα συνεργασίας μαζί τους, κατά την είσοδό τους στη Θεσσαλονίκη, στις 17 Ιανουαρίου.

Και να μην ξεχνάμε ότι άφησε τους Άγγλους στη Θεσσαλονίκη ελεύθερους να διαρρέουν στην Αθήνα κατά την εποχή των Δεκεμβριανών.

Όλα τα προαναφερόμενα είναι καλοί λόγοι για να εξηγηθούν οι Αγγλικές δολοπλοκίες σε βάρος της ΠΑΟ.